Öğrenim Mekanları

Temel ihtiyaçları karşılayamayan tip okul projelerine karşı, dünyadaki değişen eğitim vizyonlarını takip eden, mimari mekanın eğitim kalitesindeki etkisini ortaya çıkaran bir yaklaşım mümkün mü?

Ne yazık ki Türkiye genelinde halen öğrenci nüfusuna oranla yetersiz sayıda derslikleriyle, yeterli ışık almayan ortak hacimleri ve eksik laboratuarlarıyla, eğitimin uygulamaya geçmeyip söz'de kaldığı bir eğitim sistemi süregeliyor. Okula ulaşmak için kentlerde servislerle köylerde ise kimi zaman yürüyerek saatlere varan okula varma süreleri öğrenciyi okuldan uzaklaştırırken, öğrencilerin teneffüslerde temiz hava alıp hareket ihtiyacını gidereceği bahçeleri olmayan yapılarda eğitim devam ediyor. Bu şartlarda da çocuklar eğitimin faydasını, bilime değer verilmesi gerektiğini ya da sporun hayatımızın bir parçası olmasının gerekliliğini özümseyemiyor; dürüst binalar olmadan dürüst bir eğitim de söz konusu olamıyor.

Bu temel eksikler altyapısı yetersiz akıllı tahtalarla giderilmeye çalışılırken; öğrenci aidiyetini önemsemeyip eğitimi sadece derslik sayısına ve aslında var olmayan bir Osmanlı-Selçuklu görselleştirmesine dayandıran, iklim ve arazi şartlarından bağımsız her kente aynı yapıyı uygulamaya giden tip projelerle, TOKİ usulü yapı üretim metotlarıyla sorunların üstesinden gelinmeye gayret ediliyor.

Türkiye hala eğitimdeki temel ihtiyaçlarını gidermeye, her çocuğa eşit eğitim hakkı vermeye çalışadursun; Batı ülkelerinde artık eğitim modellerinin kendileri tartışılmaya başlandı. Öğretmene yönlenmiş sınıflardansa, öğrenciyi merkeze alan yeni bir eğitim sistemi yaygınlaşıyor. Ve bu yeni eğitim modelleriyle eğitim mekanları ister istemez dönüşüyor; çünkü eğitim mekanlarının potansiyelleri aslında alternatif, yenilikçi, öğrenciyi merkeze koyan, katılımcı ve şeffaf eğitim modellerini mümkün kılıyor.

Mekan, interaktif ve yenilikçi eğitim mekanları için gerçekten önemli belirleyicilerden biri olmakla birlikte, ne yazık ki mekanın çocuk pedagojisinde ve bir eğitim aracı olarak kullanımındaki potansiyel hala ülkemizde oldukça gözardı ediliyor. Eğitimin ders dışı saatlerde de devam etmesi gerektiği, bu nedenle ortak sosyal alanların ve ortak mekanlardaki karşılaşmaların önemi, okuldaki yaşantının doğa ile bütünleşmesi... öğrencinin okul mekanına karşı aidiyet duygusunun artırılması için önemli konu başlıkları.

Mekan kalitesi-eğitim vizyonu arasındaki ilişkinin; mimarlar, eğitimciler ve konunun diğer uzmanlarınca ortaklaşa farkında olunabilmesi kritik başlangıç noktası. PAB Mimari Tasarım da eğitim yapıları üzerine gerçekleştirdiği mimari projelerden edindiği deneyim ve birikimi, diğer disiplinlerden uzmanların katkılarıyla ortak bir bilgi havuzuna dönüştürebilmek için paylaştığı www.ogrenimmekanlari.com adlı siteyle bu farkındalığı oluşturma gayretinde.

Mekan kalitesinin eğitimdeki katkısı kamuoyunda fark edilmeye başlandıkça, okul mekanları dönüşmesi ve hem öğrencilerin başarısını hem okula aidiyetlerini artıracak okullarımızın olması dileğiyle...