Arkitera Mimarlık Merkezi - Proje

Crow Bakery

Emine Merdim Yılmaz — Thu, 25 Apr 2024 10:55:35 EEST

Mimarlık Ofisi : Sade Mimarlık

SADE studio Mimarlık tarafından tasarım ve uygulama süreçleri tamamlanan; Crow Bakery, Balıkesir’in Ayvalık ilçesinde 3. Nesil kahveci olarak işletilen Crow Coffee’nin ikinci şubesi olarak tasarlanmıştır.

Tasarımcılar projeyi şu sözler ile anlatıyor:

Profesyonel olarak üretim yapılacak olan mekanda, açık mutfak tercihi işlev ile birlikte mevcut mekan gerekliliklerini göz önünde bulundurarak tasarım sürecine başlamamızı sağladı. Mutfak yerleşim planı, kahve servisi yapılacak bar ile birlikte mekan işlevsel formuna kavuştu. Birimden bütüne ilerlediğimiz tasarım sürecinde dış mekan ile iç mekanın iç-içe olması adına mevcut doğramaları yeniden ele alarak tasarımı gerçekleştirdik. Dağınık bir oturma biçimi yerine mekanın karakterine uygun tanımlı oturma elemanları tercih ettik. Oturma birimlerinin formunu mekanın gereklilikleri, kullanım durumu ve hamurun yoğurulma sırasında çeşitli şekillere girmesinden ilham alarak tasarladık. Mevcut mekanın teknik altyapı yetersizlikleri sebebiyle alçıpanel ile mekanı bir iç kabuk şeklinde oluşturduk. Bu kabuk, hacim ve renk oyunlarıyla işlevleri bünyesinde barındıran derinlikli bir mekan oluşturmamıza olanak sağladı.

Mekanda yeşil duvarda ayna kullanımı ile derinlik, çeşitli aplik kullanımları ile de sıcak, aydınlık ve özgün bir tasarımı elde ettik.

Bakery konseptini anlatılmayınca anlaşılamayacak detaylarla oluşturduk. Barın ve oturma birimlerinin bulunduğu hacimde tavanda aydınlatma elemanlarını endirek kullanmak ve pasa bezinin fırına verildiği sırada aldığı şekilden ilham alarak bir perde formu oluşturduk.

Beyaz, krem, yeşil ve kiremit renklerinin birbirleri arasında geçiş sağlamayı hedefledik. Renklerin etkileşimi ile birlikte hamurun oluşma sürecinden etkilenerek malzeme seçimlerini bu çerçevede gerçekleştirdik.

Kiremit rengi toprağı, yeşil renk buğday filizini, krem hamurun mayalı halini, beyaz renk ise un halini temsil ediyor.

Hamurun oluşum sürecinden ilham alarak kurguladığımız Crow Bakery renkleri,formları , dokuları, malzeme seçimleri ve uygulama detayları ile özgün mekanına kavuştu.

Biz İstanbul

Emine Merdim Yılmaz — Thu, 25 Apr 2024 10:25:21 EEST

Tasarım Ekibi : Murat Tabanlıoğlu,Melkan Gürsel
Mimarlık Ofisi : Tabanlıoğlu Mimarlık

Biz İstanbul'un projesi Tabanlıoğlu Mimarlık'a ait.

Atatürk Kültür Merkezinin kentin sanat kültür yaşamına katılmasıyla birlikte, BİZ RESTORAN. Ana salonun yer aldığı yapının teras katında, İstanbul’u ve özgün kültürünü her anlamda temsil eden bir mekan olarak tasarlandı. Boğaz manzarasına açık restorana salonlara erişenlerden farklı bir asansörle de ulaşılabiliyor. Mekan tüm İstanbulluların ve İstanbulu tanımak isteyen ziyaretçilerinin değerli Boğaz ve kent manzarasına erişimini temin edecek, aynı zamanda da oyundan önce bir ara alan olarak hizmet verecek.

İpek ve Baharat yolları üzerinde en önemli noktalardan, iki büyük imparatorluğa başkent olmuş İstanbul’un, önemli bir liman şehri olarak ticari ve kültürel alışverişlerle kazandığı çok farklı kültürleri bünyesinde harmanlayarak yarattığı değerlerden biri de, Anadolu ve Osmanlı topraklarından da dışına taşarak, karşılaştığı ve buluşturduğu besin maddeleriyle kendine has yemek kültürüdür.

Boğaz manzarasına hakim lokantanın misafirleri ilk karşılama noktası olan asansör lobisi seramik panolar, ahşap ve bakır duvar kaplamaları ve bu modüler kullanımlı malzemelerin taşıdığı motiflerle - ana referansı İstanbul şehri ve bir parçası olduğu AKM olan- lokantanın atmosferiyle ilgili ipucu veriyor. Karşılama deski ve bench ile ferah ve sade bu bekleme alanında Ara Güler-İstanbul fotografları yer alıyor.

Teras katında, içiçe geçen kompartmanlardan oluşan ağırlama mekanlarının ilki “samimi “sofa-sini” alanı rezervasyonsuz gelenlerin beklerken küçük servis alabileceği, gösteriden önce kısa zamanın değerlendirilebileceği, bölümü çevreleyen raflarda yer alan kitaplara göz gezdirebileceği, samimi, sıcak bir alan.

Takip eden bölüm “bol kepçe” olarak da tanımlanabilecek, mevsimine ya da özel günlere dair yemeklerin sunulduğu, konsepte ve değişen içeriğe uygun menüsüyle, geleneksel ev mutfağı sunan, masalı düzende lokanta/ brasserie olarak hizmet veriyor.

Bu mekanda ayna ve tavan kaplamalarıyla birlikte ele alınan mavi/turkuvaz seramik sırt duvarı kaplamaları AKM’nin orijinal seramiklerinin türevleri hissi ile, özel olarak tasarlanıp imal edildi.

Eğrisel formlara sahip modüllerin akışkan biraradalığı ile tasarlanan üçüncü (orta) bölümde İstanbul’un sokak lezzetleri, kente ve Anadolu’ya has şarküteri lezzetinin ötesinde, görsel zenginlikle sunuluyor.

Biri geniş bir bar olarak servis veren bu eğrisel modüllerin son tezgahının ardında yer alan show mutfağı geleneksel pişirme yöntemlerine uygun altyapısı ve tasarımıyla mekanı özgünleştiriyor.

Orta alanda yer alan eğrisel bar gibi, bu mekandaki masalar, has salondaki özgün şömine gibi, beyaz oniksten imal edildi.

Son alan ise, özellikle Tarihi Yarımada yönünde manzaraya sahip teras ve iç mekanıyla, “has mutfak” menüsü ve beyaz keten masa örtülü sunum içeriğine uygun, zarif ve seçkin bir mekan bir tasarımına sahip; bu mekanda yer alan seramik duvar Bizans ve Osmanlı dönemlerinde asaleti temsilen sarayda kullanılan bir renk olarak mor tonlarında tercih edildi.

Özelleşebilen esnek masa düzeni, özel kavı, Oniks şömine ile birlikte bu mekand özel kuruklu bir piyano yer alıyor. Seramik duvarların karşı yönünde ise İstanbul temalı dijital eserler sergileniyor.

Amcazade yalısı içmekan oranlarından esinlenen, açık boğaz manzaralı teras alanına sahip mekânda, tüm salonlar terasla bağlantılı ve gereğinde iç ve dış alanların birleşebilmesini teminen, teras cephesinde katlanır cam cephe kullanıldı.

Tüm salon zeminlerinde terrazo kullanılıyor; palediyen mozaik döşemeler Boğaza doğru yönlendiriyor.

Özgün olarak tasarlanan duvardaki seramikler, seramik panolar, ahşap tavan, bakır kaplamaların yanısıra cam altı işlemeli aynalar gibi gelenekler işlerin yer aldığı mekanlarda bakır, porselen gibi otantik servis ve pişirme gereçleri mekana özel olarak zanaakatları tarafından imal edildi.

Özgün seramik duvar panellerine atıfla, yarım küre formunda dış kabuğu kuran kırmızı renkte seramikler başta olmak üzere, yeni AKM’de modern yorumlarıyla yer alan tasarımların restorant alanının görsel kimliğine de yansıyor.

Farklılaşan renk ve tonlarda seramik panolar ve optik seramik kaplı duvarlar, ahşap ve bakır kaplamalar, tavanı oluşturan motifler ve bu modüler kullanımlı malzemelerin taşıdığı kubbe esintili, grid aritmetiğine oturan desenler İstanbul ve özelde AKM mimarisinden izler taşıyor.

Hem kültür işletmesine mali destek sağlayacak hem de tüm İstanbulluların bu değerli manzaraya erişimini temin edecek, aynı zamanda da oyundan önce bir ara alan olarak hizmet verecek AKM teras restoran, çağdaş mimarlık örneği ve değerli bir sanat icra yapısının bir parçası olarak, İstanbul’un önemli kültürel değerlerinden olan özgün mutfağını dünyaya açarken bu iddiasını mekansal tasarımıyla da öne çıkaracak, kentlilere olduğu kadar yabancı ziyaretçiler için gözde bir durak ve ‘Dünyaya açılan bir İstanbul lokantası” olacak.

Bayou Villas Peyzaj Projesi

Emine Merdim Yılmaz — Wed, 24 Apr 2024 16:54:40 EEST

Tasarım Ekibi : Deniz Aslan,Doğu Ayan

Bayou Villas Peyzaj Projesi, DS Mimarlık tarafından tasarlandı.

Bayou Villas, Antalya Lara Barut Collection Oteli, geleneksel Akdeniz mimarisini ve kentsel yaşam tarzını öncelikli kılan, 30.000 m² üzerine yayılmış bir otel kompleksidir. Bu kompleks, bir karşılama binası, bir restoran ve farklı tiplerde 25 villa içerir. Mimarisi ve peyzaj tasarımı, tasarımcıların sıkı işbirliğiyle hayat buldu ve birbirinden ayrılamayacak kadar bütünleşik bir dil oluşturdu.

Karşılama binası, yeni kompleksi otelden ayıran ve yeni bir deneyime açılan bir kapı olarak tasarlandı. Villalar, 1 ila 4 yatak odalı birimlerden oluşan 250 ila 1000 m² arasında değişen büyüklükte su kenarı yerleşkesinde konumlanmıştır. Yapıya ardışık iki geçişle girildiğinde, ilk geçişte gölgeli bir ön mekan ve bahçe girişi sağlanarak mahremiyet oluşturulmuştur. Giriş cephesindeki ahşap kırıcılar, geleneksel Akdeniz evlerinin sokakla ilişkisini sürdürürken aynı zamanda gizlilik hissi sağlar.

Giriş mekanından algılanan çökük avlular, alt kata ışık ve doğa getirirken katlar arasında zengin yaşantılara olanak tanır. Bu ayrıcalıklı Akdeniz yerleşkesinde, peyzaj tasarımı farklı su ve yeşil katmanlarıyla vaha etkisi yaratmış, güçlü bir dil ve aidiyet hissi oluşturmuştur. Her villa, birbirine geçen egzotik bahçeler ve su bahçelerinden oluşur. Tuzlu ve tatlı su kullanımı, farklı yüzme ortamları sunarken suyun doğal ortamı, bütünleşik bir doğal peyzajı ve ekosistemi ortaya çıkarır.

Efes Deneyim Müzesi

Emine Merdim Yılmaz — Tue, 23 Apr 2024 17:38:58 EEST

Mimarlık Ofisi : ATELIER BRÜCKNER,DiStudio Mimarlık

Mimari konsept ve mekansal deneyim tasarımı ATELIER BRÜCKNER tarafından yapılan, diStudio Mimarlık'ın yerel mimari ofis olarak yer aldığı Efes Deneyim Müzesi ziyarete açıldı.

Selçuk'un arkeolojik bölgesinin kutsal topraklarına gömülü olan Efes Deneyim Müzesi, bir zamanların efsanevi şehri Efes'e yeniden hayat veriyor. Mitin görsel-işitsel senfonisi ve gerçeklik ikililiği, ziyaretçileri geçmişe yolculuğa davet ediyor. Bu büyüleyici mimari ve eşsiz ziyaretçi deneyimi, ATELIER BRÜCKNER tarafından tasarlanmış. 2.400 metrekarelik alana yayılan mekan, her gün 2.200 ziyaretçiyi ağırlama kapasitesine sahip. Bu deneyim kişilerin tüm duyularına dokunmayı hedefliyor.

Antik Efes ve üç bölümde anlatılan öyküsü, ziyaretçiler üzerinde yoğun bir etki bırakıyor. Üç boyutlu ses tasarımı, zengin müzikal kompoziyonuyla tüm odalara yayılıyor. Eski çağlara ait melodiler eşliğinde, bir zamanlar yaşamış insanların fısıltıları hayat buluyor. Sanki yaşayan partiküller, mitler ve gündelik yaşam; ziyaretçilerin etrafında hayat buluyor. 360 derecelik büyük formatlı projeksiyonlar, gerçekçi mekansal imgeler yaratıyor. Bu imgeler, son model ses teknolojisi ile üst düzeye çıkarılıyor. Farklı duyularla algılanan koku ve sis gibi elementler de eşsiz bir deneyime dönüşüyor. Bu süreçte bir hikaye anlatıcısı odalar ve deneyimler boyunca ziyaretçilere eşlik ediyor. Birçok dilde sesli rehber de kullanıma hazır bulunuyor.

İlk odada (yaklaşık olarak 5 dakika 30 saniye), ziyaretçiler Delfi Kahini ile ilgili kehanetleri öğreniyor. Kehanetlerde yaklaşık sekiz bin yıl önce, Atinalı Prens Androclos'un Anadolu'da yeni bir şehir keşfetmesi ve şehrin tanrıçası Artemis ile onun şehirdeki rolü anlatılıyor. Bu oda, ziyaretçileri üç tapınaktan geçiriyor: Birinci Tapınak, Mermer Tapınak ve son olarak Antik Dünyanın Yedi Harikasından biri olan Artemis Tapınağı.

Şehrin parçalarının ortaya çıkmasıyla ziyaretçiler ikinci odaya (yaklaşık 7 dakika 30 saniye) alınıyorlar. Bu oda, onları şehrin zirvesine tarihi bir ziyarete götürüyor. Deniz seviyesinin çok yukarılarından hareketli Arkadya Yolu'na iniyorlar. Sokaklarda Kleopatra ve Mark Anthony ile tanışıyorlar. Taraçalı evlerin ihtişamı karşısında hayrete düşüyor ve Roma egemenliği altındaki dönemde, antik tiyatrodaki destansı yarışmaların yankılarını hissediyorlar. Şehrin dokunaklı alacakaranlığında, başkent sessizlik çağına teslim olmadan önce -St. Paul'un dua ettiği ve görkemli St. Paul Bazilikası'nın inşa edildiği bu yerde- yeni bir inanç kök salıyor.

Üçüncü ve son oda (yaklaşık 2 dakika 30 saniye) ise şehrin tanrıçasına adanmış. Yoğun ve etkileyici bir ses ve ışık deneyimi sunan mekan, Artemis'in gerçek boyutlu heykeli ve ziyaretçileri tek bir manifesto çevresinde sarmalayan yekpare bir ekranın birleşiminden oluşuyor. Ziyaretçiler, hayranlık uyandıran (orijinaline sadık kalınarak yapılmış) Artemis heykelinin karşısında durduğunda, Artemis'in nasıl sanki hep oradaymışcasına durduğunu fark ediyorlar: yaşamın kendisinin koruyucusu, ağaçların soluğu içerisinde ölümsüz kılınmış hali, dağların ve şehrin yüzyıllar boyunca atan kalbinin temsili. Ziyaretçileri büyüleyen görkemli bir final.

Efes Deneyim Müzesi ziyareti, aniden alevlenen bir deneyim. Müzenin arkeolojik alandaki ağaçların içine gömülü, minimalist mimarisi kasıtlı bir kontrast oluşturuyor. Yapının yüzeyi çevreyi yansıtıyor. Mimari hacim çam ağaçlarının arasından yavaş yavaş beliriyor. Hafif eğimli rampa, davetkar bir patika oluşturuyor ve ziyaretçileri yoğun deneyimin içine girmeden önce yarı kapalı avluya yönlendiriyor.

Projenin deneyim ve anlatım tasarımı ATELIER BRÜCKNER ile Marshmallow Laser Feast ve Matthew Blake; teknoloji ve film prodüksiyonu Marshmallow Laser Feast tarafından yapılırken projenin donanım planlaması Astel Group tarafından hayata geçirilmiş.

Ataşehir Belediyesi İnal Aydınoğlu Kültür Merkezi

Emine Merdim Yılmaz — Tue, 23 Apr 2024 17:30:31 EEST

Mimarlık Ofisi : SE Mimarlık

SE Mimarlık tarafından tasarlanan Ataşehir Belediyesi İnal Aydınoğlu Kültür Merkezi, İstanbul'da yer alıyor.

Proje Raporu:

Kültür Merkezi, yapımından vazgeçilen bir yapıya ait kısmi olarak inşa edilmiş bir taşıyıcı iskeletin korunarak kullanılması zorunluluğu ile tasarlanmıştır. Belediye tarafından ekonomik gerekçelerle alınan bu karar beraberinde birçok zorluk getirmiştir.

Ön proje çalışması sonrasında statik durum değerlendirilmiş, gereksinim programında yer alan mekanlar ve özellikle de iki büyük salonun taşıtılması için takviyeler öngörülmüş taşıyıcı iskelet güçlendirilmiştir.

Statik zorunluluklar dışında, gereksinim programındaki mekanların yapı içinde kot, kat ve yerlere dağılımını ve iç dolaşım kurgusunu da korunan taşıyıcı ızgaradaki kolon ve perde yerleri belirlemiştir.

23.000 m² kapalı alana sahip yapıda 1000 kişilik konser salonu, 650 kişilik tiyatro salonu, 200 kişilik etkinlik salonu, kütüphane, sergi salonu, 20 adet sanat eğitim dersliği, çalışma birimleri, kafeterya-kitabevi, fuayeler, çocuk oyun mekanı ve kapalı otopark yer almaktadır.

Yapı için ayrılan alanın sınırlı büyüklükte olması nedeniyle katlı bir çözüme gidilmiştir. Katlar önceki tasarıma bağlı olarak inşa edilmiş betonarme perdeler içinde konumlandırılan üç büyük asansör ve iç boşlukta yer alan görsel devamlılığa sahip bir merdiven kurgusu ile bağlanmaktadır.

Kütlenin ana yaklaşım yönündeki köşesinde oluşturulan, kafeterya-kitabevi ve giriş-sergi holü ile çevrelenen "kent odası", üst katlarda bu mekana açılan "güverteler", son katta Kınalıada görünümüne açılan tiyatro salonu fuayesi "göz 1'' , diğer köşede yapı içi dolaşımın dış mekana yansıtıldığı "göz 2", doğu cephesinde yer alan cumba "göz 3" ve kuzey cephesinde yer alan teknik terasları örten "tül" kütleye temel kimliğini kazandıran ve çevreye çeşitlilik sunan mekansal öğelerdir.

Trabzon Otobüs Terminali

Emine Merdim Yılmaz — Tue, 23 Apr 2024 17:13:59 EEST

Mimarlık Ofisi : Studio 3 Mimarlık

Trabzon Otobüs Terminali projesi, Studio 3 Mimarlık tarafından tasarlandı.

30 yılı aşkın bir süredir Trabzon şehrine hizmet vermekte olan mevcut otobüs terminalinin, zamanla artan ihtiyaca ve çağın gerekliliklerine cevap veremediği düşünülerek, şehrin 40-50 yıllık geleceğine cevap veren; sadece yerlilere değil, terminali uğrak yeri olarak kullanacak insanlara da yeterli hizmetin sunulduğu, şehre kimlik kazandıracak, konaklama ve ticari işlevleri de içeren bir kompleks tasarlanmıştır.

Toplam inşaat alanı 11.069,51 m² olan yapı 28 araçlık otobüs peronlarına ve 1.863,23 m²'lik yolcu bekleme alanına sahiptir.

Yaklaşık 5200 m²'lik taban alanına oturan yapı içerisinde ulaşım ve hizmet birimlerinin yanı sıra yaklaşık 1200 m² lik kiralanabilir ticari alanlar ve 800 m²'lik ofis birimleri bulunmaktadır.

R1 Evi

Emine Merdim Yılmaz — Sun, 21 Apr 2024 13:34:08 EEST

Tasarım Ekibi : Zeynep Şankaynağı,Ayça Taylan
Mimarlık Ofisi : ZESA Architecture

ZESA Architecture tarafından tasarlanan R1 Evi Muğla'da, Türkiye'nin 16 Özel Çevre Koruma Bölgesi'nden biri olan Datça'nın Osmanlı dönemindeki merkez nahiyesi Reşadiye'de yer alıyor.

Tasarımcılar anlatıyor:

Tarihi dokusu sebebiyle imar yönetmeliklerinin hayli katı olduğu mahallede, açıklıkların ebatları, doluluk boşluk oranları, çatılar, cephe malzemeleri ve renkleri, kat yükseklikleri, bahçe duvarları gibi genel mimariye dair tüm özelliklerle ilgili ciddi sınırlandırmalar bulunmakta. Bu çerçevede amaç, ilhamını yerel arketiplerden alan, bulunduğu bölgeye mimari katkısı olabilecek, çağdaş ve yalın bir Akdeniz yapısı tasarlanması oldu.

Yapı, parçalar halinde biçimlenmesi ile yörenin mimari dokusuna atıfta bulunuyor. Bir araya gelen üç kütleden oluşan yapıda, merkezde bulunan teras çatılı giriş hacmi, beşik çatılı diğer iki kütleyi birbirine bağlayan bir geçit görevi görmekte. Kalkan duvarların, bacanın ve giriş saçağının da bu geometrik ayrışma dilini devam ettirmesi ile birbirinden koparak ışık-gölge oyunları yaratan yüzeyler oluşturulması hedeflendi. Baca, yerel tarihi yapıların dışarıdan okunan bacalarının çağdaş bir yorumu olarak tasarlandı. Bölgede sıkça görülen mertekli çatı bitiş detayı ise yalınlaştırılarak modernize edildi.

İç mekânlardaki temel mimari öğe olan masif ahşap çatılar, hacmin ferahlık hissini artırmak için açık renk tutuldu. Yönetmeliklerin geniş açıklıklar yapılmasına müsaade etmemesinin yarattığı dezavantajı ortadan kaldırmak için tüm açıklıklar dış mekân öğelerinin içeriden mümkün olduğunca hissedilebileceği şekilde konumlandırıldı. Giriş perspektifinde arka bahçe manzarasının algılanması, duş alırken ağaçların izlenebilmesi, odalara ve banyolara girildiğinde bahçe perspektiflerinin hissedilmesi ve yaşam alanından çift taraflı olarak bahçeye ulaşılması planlandı. Yaşam alanına girişte tam karşıda bulunan duvarda, kitapların, şöminenin ve pencereler ile çerçevelenmiş yeşilin bir arada algılanacağı bir kütüphane tasarlandı. Kütüphanenin karşı duvarı ise Akdeniz ile özdeşleşmiş mavi rengin pastel bir tonunun kullanıldığı, mutfağa entegre bir dolap sistemi olarak çözüldü. Yaşam kütlesinin zemininde, mutfak ve yemek alanının olduğu bölümde çini karo, oturma alanında ise ahşap kaplama kullanılarak bu iki işlevin görsel sınırı malzeme ile belirlendi. İçeriye maksimum ışık alabilmek için yatak odası ve giyinme alanı arasındaki mobilya yarı geçirgen bir sistem olarak ele alındı.

Uygulamasında tümüyle yerel işçiliğe yer verilen projede malzemelerin coğrafyanın ruhunu yansıtması amaçlandı. İki ayrı toprak malzeme olan zemindeki el yapımı terracotta'lar ile kiremitler arasında uzanan lineer beyaz cephelerde doğrama ve kepenkler için pastel renkler tercih edildi. Güney terasta yöreden elde edilen kargıların güneş kırıcı olarak kullanıldığı hafif bir gölgelik tasarlandı. Kuzeyde ise travers ve tuğla malzemelerin yeşil ile iç içe geçtiği ikinci teras bulunmakta.

Dış mekân tasarımı, halihazırda alanda bulunan greyfurt, nar ve begonvil ağaçlarının etrafında şekillendi. Mevcut toprak kotu muhafaza edilen greyfurt ağacının bulunduğu köşe, dış mutfak ve terasa hizmet eden oturma alanlarına dönüştürüldü. Yan komşunun taş duvarının önüne alçak bir yeni duvar hattı eklenerek iki duvar arasında bir sebze bahçesi yaratıldı. Yapıya çok yakın olmasına rağmen korunması başarılan nar ağacı, hem yan perspektifteki lineer duvar etkisinin son bulduğu bir özne olurken, hem de içeride tasarlanan kütüphanenin manzarasını oluşturuyor. Nar ağacı ile arka duvarlar arasında kalan sessiz alan ise kitap okuma nişi olarak planlandı. Begonvilin önündeki geniş kısma taş oturma alanları yapılarak buranın ateş terası olarak kullanılması ön görüldü. Yapının bulunduğu sokağın silüetine hep oradaymış gibi oturması amaçlandı. Bu sebeple, alanın çevre taş duvarları mahalledeki sokak karakteri gereği kireç boyalı olarak bitirilirken içerideki alçak duvarlar ise Reşadiye'nin kendi taşı olan "keltaş"ın geleneksel biçiminde örüldü. Mahremiyet sağlanması amacıyla duvarların üstünde yer yer kargı kullanıldı.

Villa D.E.Ç.

Emine Merdim Yılmaz — Sun, 21 Apr 2024 11:45:32 EEST

Tasarım Ekibi : Ece Akyol,Ümit Ökçe
Mimarlık Ofisi : Ofis 352 Mimarlık Hizmetleri

Proje ve uygulama süreçleri Ofis 352 Mimarlık Hizmetleri tarafından yürütülen Villa D.E.Ç İzmir Urla'da konumlanıyor.

Tasarımcılar Projeyi Anlatıyor:

D.E.Ç Villa, Urla'da 1035 m2'lik eğimli bir arazi içerisinde bulunmaktadır.

Parselin başı ile sonu arasında 2 metrelik kot farkı bulunmaktadır. Tek katlı olarak planlanan yapı arka bahçeye maksimumda yaklaştırılarak yaşam alanları arazinin en yüksek noktasında kalacak şekilde konumlandırılmış, düşük kot seviyesinde bulunan ön bahçe otopark alanı ve sebze bostanı olarak planlanmıştır. Projenin çıkış noktalarından birisi olan arazinin merkezinde bulunan zeytin ağacı olmuştur. Evin ana yaşam alanları olan mutfak ve salon birimleri L formlu plan çözümü ile zeytin ağacını kucaklamıştır. Ayrıca evin tamamını saran teraslar ile mekanlar arasında dış mekanda geçirgenlik sağlanmıştır. Sayıca fazla evcil hayvanla yaşayan ev sahipleri, kapalı mekanların dış mekanla olabildiğince bütünleşik olmasını, birlikte yaşadıkları kedi ve köpeklerin özgürce hem iç hem dış mekanları kullanmasını talep etmiştir. Bu sebeple tüm odalardan teraslara ve bahçenin her noktasına çıkılabilmesi için mahallerde maksimumda geçiş sağlayacak şekilde sürgülü cam ve kanat kapı tasarlanmıştır. Yapının dış cephesini çerçeveleyen teraslar da bu geçirgenliğe katkı sağlamak adına tasarlanmıştır.

Vestiyer, çamaşır odası, banyo birimleri arka bahçe alanına bakacak şekilde kurgulanmış, salon, mutfak, yatak odası ve çalışma odası ön bahçeye yönlendirilmiştir. Bu sayede de gün ışığından maksimumda fayda sağlanmıştır. Hobi olarak mutfak blog yazarlıgı yapan ev sahibesi için evin merkezi olan ve günün büyük çoğunlugunun geçirildiği mutfak alanına büyük bir alan ayrılmış ilaveten kiler birimi ile desteklenerek ön bahçeye bakan 3 adet terasa da çıkış verilmiştir. Mutfak, salon ve yatak odası birimlerinde kat yüksekliği diğer mahallerden 1 metre daha yüksek tutulmuştur.

Dış cephede yaşam alanlarının merkezinde konumlanan zeytin ağacının yanısıra evin tam merkezinde bir zen bahçesi tasarlanmıştır. Bu sayede hem koridor alanına gün ışığı aldırılmış, hem de ebeveyn odasında yer alan ebeveyn banyo ve giyinme odasına doğal havalandırma sağlanmıştır.

Salonun yan cephesinde yer alan merdiven sayesinde teras çatıya ulaşım sağlanmıştır. Teras çatıda su deposu, klima dış üniteleri ve benzeri teknik cihazlar çözümlenmiştir.
Mekansal geçirgenliğin ön planda tutulduğu yapıda dış cephe olabildiğince yalın tutularak fonksiyonelliğe odaklanılmıştır.

31/23

Emine Merdim Yılmaz — Sun, 21 Apr 2024 11:32:07 EEST

Tasarım Ekibi : R. Güneş Gökçek
Mimarlık Ofisi : rggA Mimari Tasarım Stüdyosu

31/23 Ankara'nın Çayyolu semtinde farklı kullanımlara izin veren ticari bir yapı olarak rggA Mimari Tasarım Stüdyosu tarafından tasarlandı.

Yapı, Alacaatlı yolu'nda Beyler Caddesi üzerinde mevcut konut ve ticari yapıların arasında formu ve malzeme seçimiyle farklılaşıyor. Gerek mekân kurgusu, gerekse cephe tasarımıyla son derece esnek bir tasarıma sahip olan yapı, fonksiyonun ne olabileceğine çok da fazla odaklanmadan, planından tamamen soyutlanarak ele alınan cephe tasarımı ile basit ama etkili bir dil oluşturması hedeflenmiştir. Bu yüzden yapının önerilen formu iş veren talebini de destekler nitelikte, ileride değişebilecek ticari fonksiyonlara izin verecek şekilde tasarlanmıştır.

Yapı zemin katta geçirgen bir alt salon olarak ele alınmıştır. Arka bahçede yaratılan bir tür saklı bahçeye geçişe imkân veren salon, birinci kattaki geniş konsol alanlar ile korunaklı hale getirilir ve yapı formu öne çıkartılır. Birinci kat ise tamamen açık ve serbest mekân olarak tasarlanmakta ve herhangi bir bölücü kullanılmamaktadır. 31/23'ün iç ve dış bütünlüğü içerisinde genel olarak tuğla ve siyah metal yüzeyler kullanılmış ve yapıdaki malzeme görünümü yüzeylerin birbirini ezmemesi üzerine dengelenmiştir. Yapı gece ışıklandırıldığında, cephedeki tuğla yüzey bir filtre gibi davranarak kütle yüksekliğini ve birinci kattaki iç mekân algısını daha da büyütecek ve görünür hale getirecektir. Bununla birlikte içerideki tüm konstrüksiyon, hareket ve işlev yapının bir x-ray'i gibi davranmakta ve içerideki yaşamla ilgili ipuçlarını yansıtmaktadır. 31/23 halen inşaat halinde olup, 2018 yılı içerisinde tamamlanması planlanan yapı, 450 m2 arsa alanında toplamda 500 m2 inşaat alanına sahiptir.

TÜBİTAK Marmara Araştırma Merkezi Yerleşkesi Ek Yapıları

Emine Merdim Yılmaz — Sun, 21 Apr 2024 11:13:46 EEST

Tasarım Ekibi : Emre Çetinel
Mimarlık Ofisi : Emre Çetinel Mimarlık

TÜBİTAK Marmara Araştırma Merkezi Yerleşkesi Ek Yapıları, Emre Çetinel Mimarlık tarafından tasarlandı.

Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu'nun Gebze'deki oldukça büyük ebatlı bir yeşil alanı içine alan Marmara Araştırma Merkezi Yerleşkesi'nde yıllar önce inşa edilen yapılar grubu, araştırma gruplarının çağımızda ihtiyaç duyduğu yeni mekansal gereksinimleri karşılayamamaktadır. Bu durum, şüphesiz hızla değişen çalışma dinamikleri ile teknoloji yeniliklerini yakından takip etmesi ve üzerine yeni icatlar eklemesi gereken mühendislerin özgür, yaratıcı bireyler olarak çalışabilmesi açısından önemli bir sorun teşkil etmektedir. Buna bir düzeyde çözüm olabilmesi açısından yönetim tarafından artık ihtiyaç duyulmayan mevcut bir otopark alanı üzerine yeni ek yapılar yapılması ve bazı program ihtiyaçlarının burada yeni bir anlaşıyla tekrar ele alınması düşünülmüştür.

Marmara Araştırma Merkezi'nin mevcut yapılarının aksine araştırma gruplarının farklı düşünme ve yaratıcılıklarını besleyeceğini umarak tasarladığımız bu ek 2500 m²'lik yerleşke; yeni nesil araştırma ve geliştirme çalışmaları için kullanılacak Ar-Ge ofisleri, toplantı odaları, kafeterya ve konferans salonu yapılarından oluşmaktadır. Farklı fonksiyonları barındıran bu yeni yapı grubunun, bir yandan tek başına kendi formları ve karakterleri ile varolmaları diğer yandan da bir araya geldiklerinde güçlü bir bütünlük oluşturmaları amaçlanmıştır.

Araştırma ve geliştirme çalışma alanları, 14 mühendisin kendilerine ait asma katlı bir çalışma stüdyosunda uzun sureli projeler ve 6 mühendisin daha küçük bir ofiste daha kısa sureli projeler üzerinde çalışmasına imkan verecek şekilde kurgulanmıştır. Bu çalışma alanlarını barındıran 3 ayrı kütle dışında bunlara ortak hizmet eden bir kafeterya/sosyalleşme yapısı ve herkesin gün boyu periodik toplantılar için kullanabileceği toplantı odaları yapısı yer almaktadır. Arsa üzerinde birbirleri ile fiziksel bağlantılı olan bu kütleler iç mekan sürekliliği sağlarken, ayrı ayrı ele alındığında dış mekan ile direkt ve güçlü bir ilişkiye sahiptir.

Konferans yapısı ise, tüm bu kütlelerden bağımsız, diğerleri ile arasında bir orta avlu oluşturacak şekilde arsanın kuzeydoğu köşesinde kendisine yer bulup kullanıcıları kendine çeken özgür bir forma sahiptir. Bu yapının tam ortasında konumlandırılan konferans salonu çeperine ise yeni yerleşkenin idari alanları yerleştirilmiştir. Orta avluda yer alan, yağmur suyu yakalama yöntemi ile oluşacak biyolojik gölet, kafeteryadakiler için dinlendirici bir manzara oluştururken, yoğun çalışan mühendisleri açık alan kullanımına teşvik eder ve gün boyu yerleşkenin merkezinde deneyimledikleri ekolojik bir habitat yaratır. Gebze Yerleşkesi'nin tüm çalışanlarının konferans salonuna erişimi, yolcu indirme/bindirme alanından başlayıp saçak ile korunarak konferans yapısına kadar ulaşan bir yaya aksı ile buna paralel olarak ilerleyen bir skuter aksı sayesinde sağlanmıştır. Bu doğrusal saçak altında tüm güncel Tübitak araştırmalarının ve Tübitak tarihinin kronolojik bir şekilde paylaşıldığı bir açık hava sergi düzeni önerilmiştir. Anılan ek yapıların oluşturacağı yeni yerleşke, sadece burada çalışan mühendislerin değil, tüm Tübitak Gebze Yerleşkesi çalışanlarının gün içinde skuter ve elektrikli golf arabaları ile ulaşılabildiği yeni bir sosyal buluşma noktası olarak düşünülmüştür.

Çevre Yağmur Suyunu Yakalama & Biyolojik Gölet

Yerleşkenin ortasında çevre yağmur suyunu yakalayarak oluşup varolacak biyolojik gölet, herhangi bir kimyasal maddeye gerek kalmadan ortamdaki bakteriler aracılığıyla temizlenen ekolojik bir oluşumdur ve sudaki kirlilik mikroorganizmalar yolu ile temizlenecektir. Gölet içindeki su bitkileri, sudan nitrat, fosfat ve gelişmeleri için gerekli diğer elementleri alarak minerale çevirecektir. Suda bulunan yararlı mikroorganizmalar tarafından, bitkilerin özümseyebileceği forma dönüştürülen minerallerin bitkiler tarafından emilmeleri döngüsü sürekli tekrarlanacak ve bu sayede su temiz, berrak kalacaktır.

Faralya Evleri

Emine Merdim Yılmaz — Sun, 21 Apr 2024 11:00:25 EEST

Tasarım Ekibi : Daniel Zaldivar Alcantara,Elif Hazar Karahan
Mimarlık Ofisi : Karahan Zaldivar Architects

Karahan Zaldivar Architects tarafından tasarlanan Faralya Evleri, Muğla Fethiye'de yer alıyor.

Tasarımcılar Anlatıyor:
'Faralya Evleri', kayalık ve eğimli bir arazide Akdeniz'e bakan ikiz evlerden oluşmaktadır.

Mimari gereksinimler ve çevresel etkenler, evlerin geometrisinin belirlenmesine yardımcı olurken, yerel malzemeler ve inşaat teknikleri evlerde kullanılacak malzeme seçkisini dikte etmiştir. En önemlisi, tüm inşaat boyunca sadece sahadan alınan taşlar kullanılmış ve bu uzak konuma ek malzeme getirilmesinden kaynaklanan çevresel ve ekonomik maliyetler en aza indirilmiştir.

Her bir evin kütlesel yapısı, topografyada kaya oluşumları gibi oturan birbirine kenetlenmiş beş küboid içinde çözülmektedir. Küboidler, hem sirkülasyon hem de dış mekan yaşam alanları olarak hizmet veren, evin farklı katlarını ifade eden bir dizi avlu ve terasla çevrilidir.

Yoldan bakıldığında evler, minimal olan cepheyi kesen birkaç dikey bazalt hariç oldukça kapalı ve sade bir mimari dile sahiptir. Taş avlu tarafından çevrelenen ana girişe arazi eğimine uyum sağlayan beton basamaklarla ulaşılmaktadır. Avlu, evin farklı girişlerine hizmet veren ana dağıtım noktası görevini üstlenmektedir. Ana kapı açıldığında kurak dış cephe geride kalıyor ve denize doğru muhteşem manzaraya açılıyor.

Böyle bir arazide evin yönü neredeyse bellidir, çünkü sosyal ve yaşam alanlarının genişleyen deniz manzarasına sahip olması zorunludur; Bu özel konumlu ev batıya bakmaktadır, bu da hem manzaraya bakan açık bir cepheyi hem de sert yaz güneşi ve sıcağından korunması gereken bir cepheyi çözme zorluğunu ortaya çıkarır. Uzun bir konsol teras çatı, beton saçaklar ve derin set pencereler, bu çelişkili kriterleri çözmek için kullanılan mimari araçlar arasındadır.

İç mekanlar, modern bir akdeniz evine sıcaklık katan ahşap detaylarla yumuşak renklerin ve basit geometrilerin vurgulandığı dış cephenin bir yansımasıdır. Merkezde, üç seviyeyi birbirine bağlayan ve tasarımın en önemli parçalarından biri olan yüzen bir merdiven bulunmaktadır.

Modelhane

Emine Merdim Yılmaz — Sun, 21 Apr 2024 10:49:04 EEST

Tasarım Ekibi : Süreyya Güven,Lara Hekimoğlu Şen,Bennu Tunç Yaşar
Mimarlık Ofisi : Podna Mimarlık

Podna Mimarlık tarafından tasarlanan Modelhane hem ofis hem de çanta üretim atölyesi olarak ele alınmış.

Tasarımcılar projeyi anlatıyor:
Modelhane hem ofis hem de çanta üretim atölyesi olarak tasarlanmış ve hayata geçmiş bir proje. İç mimari tasarım 3 ana mekan belirlenerek, bu alanların içindeki akışa bağlı olarak kurgulandı: toplantı odası ile birlikte sergileme alanı, çalışma masaları ve kesimhane. Mekan, üretim süreçlerinin sorunsuz akışını sağlayan minimal bölmelerle açık ve karmaşık olmayan bir tasarıma sahiptir. Görüşü engellemeyen, ama mekanları kendi içinde birbirinden farklılaştıran bir tasarım süreci izlendi. Tavandaki brüt beton kaset sistemi ile uyumlu olacak şekilde, farklı geometri içeren tuğlalar kullanılarak, hem çanta sergileme alanı hem de ofis ve atölye bölümlerini birbirinden ayırmak için seperatörler tasarlandı. Üretim tarafında çalışma masaları ve kesimhaneyi ayrıştırmak için yarı geçirgen malzeme seçimi ile silüet görüntüsü elde edilerek kesimhane bölümü ana mekandan ayrıştırıldı. Tek bir cümle ile özetlemek gerekirse, "Modelhane sade, hafif ve geçirgen mekan kurgusu ile üretim atölyesine yeni bir bakış açısı getirmeyi hedefledi."

Tosyalı Holding Grup Şirketleri Ofisleri İç Mekan Tasarım ve Uygulama Projesi

Emine Merdim Yılmaz — Fri, 05 Apr 2024 19:06:18 EEST

Tasarım Ekibi : Seda Davran
Mimarlık Ofisi : Seda Davran Mimarlık

Tosyalı Holding'in Ataşehir'de bulunan binasının atıl durumda bulunan 380 m² büyüklüğündeki zemin katı holdingin grup şirketleri için tasarlandı.

Tosyalı Holding'in Ataşehir'de bulunan binasının atıl durumda bulunan 380 m² büyüklüğündeki zemin katı holdingin grup şirketleri için mekânsal olarak yeniden kurgulanarak holdingin yeni vizyonu olan karbon ayak izinin azaltılması temasına uygun olarak tasarlandı.

Tasarımcı projeyi şu şekilde anlatıyor:

İşverenimiz Demir Çelik sektörünün önemli yatırımcılarından biri olan Tosyalı Holding, bünyesinde bulunan Tosçelik Profil ve Sac ve Tosyalı Demir Çelik grup şirketleri için, holding binasının içinde bulunan ve mevcut durumda kullanım dışı olan 380 m²’lik giriş katının şirket ihtiyaçları doğrultusunda iç mekan tasarımının yeniden yapılması talebinde bulundu.

İhtiyaç programı olarak ilk şirket için bir genel müdür odası, bir satış müdürü odası ve 8 kişilik bir açık ofis, diğer şirket için bir genel müdür odası, iki satış müdürü odası ve 10 kişilik bir açık ofis belirlendi. Ayrıca bu iki şirketin ortak kullanımına hizmet eden bir toplantı odası ve bir misafir genel müdür odası yapılması gerekliliği netleştirildi.

Proje süreci, yenilenebilir enerji yatırımlarını yapmayı misyon edinmiş olan İşverenimiz tarafından, mevcut alanın “yeşil çelik uygulamalarına geçiş: çelik üretiminde karbon ayak izinin azaltılması” fikrinin benimsenerek tasarlanması ricası ile başladı.

Bu bağlamda konsept projesini “doğaya dönüş” teması etrafında geliştirmeyi hedefledik. Prestij mekanları ve operasyonel çalışma mekanları olarak temelde grupladığımız odaları doğanın canlı renklerini kullanarak tasarlamayı ön gördük. Her bir bağımsız bölümün konseptini oluştururken o mekan için farklı mevsimlerde farklı renk tonlarına bürünen ağaçların içinde yer aldığı bir doğa tablosu seçtik. Tablolardan çıkardığımız renk paletlerine göre zemin kaplamalarının, mobilyaların, döşemelerin malzemelerini ve dokularını belirledik.

Doğa ortamını bir şekilde günlük çalışma mekanına taşımayı hedeflediğimiz projede bu amaç doğrultusunda ayrıca özellikle canlı bitki kullanımına önem verdik. Odaların kullanım sıklığına ve güneş açılarına göre ofis ortamında bakılabilecek canlı bitki kullandık.

Doğa tablolarına göre her biri farklı bir canlı renk paletiyle kurgulanan mekanlarda radyatör peteklerini kapladığımız ahşap paneller için ana renkleri seçtik. Cam önünde peteklerin sağında ve solunda aynı hizada saksılar yaparak içlerine canlı bitkileri yerleştirdik. Saksıların formuna benzer şekilde odanın renk paletlerine uyumlu renklerde hafif ve açık raf sistemleri tasarladık. Hareketli mobilya seçimlerimizi yaparken konforlu ve işlevsel olmasının yanı sıra özel üretilen sabit ahşap imalatlarla uyum sağlayacak şekilde yalın bir çizgide kalmasına özen gösterdik. Masa tablalarında kullandığımız doğal ahşap seçimlerini boyalı ahşaplara ve renkli döşemelere fon olacak biçimde belirledik.

Mevcut durumda tek bir mahal olan proje alanının mekanlarını birbirinden ayırırken kullandığımız cam panellerin üzerine opak yüzeyler oluşturmak için yeşil çelik ve karbon ayak izi temalı görseller uyguladık. Benzer şekilde mekanların giriş kapılarının da opak olması için konsept renklerine uygun boyalı cam kullandık. Ahşap ve Cam yüzeylerde kullandığımız canlı renklerin daha belirgin bir şekilde okunması için kolonlarda koyu duvarlarda ve tavanlarda ise açık gri tonlarını kullandık.

Haribo Fabrika Personel Yemekhanesi

Emine Merdim Yılmaz — Fri, 05 Apr 2024 18:54:14 EEST

Tasarım Ekibi : Seda Davran
Mimarlık Ofisi : Seda Davran Mimarlık

Haribo Şekerlemelerinin Hadımköy'de yer alan fabrika yerleşkesinde bulunan depo binasının içinde yer alan yemekhane alanı şirketin "çocuksu sevinç" mottosuna uygun olarak üretilen şekerlemelerin ana renkleri kullanılarak yeniden tasarlandı.

Yemekhane mevcut durumda mutfak, servis alanı, salon ve küçük bir depo kısmından oluşmaktaydı. Personel ve idari kadro tarafından kullanılmakta olan bu alan, kullanım kolaylığı ve tekniği, mekansal kurgu ve atmosfer gibi birçok açıdan, beklentileri karşılamamaktaydı.

Bu bağlamda mutfak, servis hazırlık, servis ve yemek alanlarının mekansal özellikleri ve geçişleri ele alındı. Mutfak bölümünde, endüstriyel mutfak tezgah ve ekipmanların yerleşimleri ve gerekli tesisat altyapıları, yemek servisi öncesi ve sonrasındaki aşamalara göre yeniden düzenlendi. Mutfak- servis hazırlık ve servis alanlarının entegrasyonu sağlanırken, hijyenik gereklilikler ve geçiş kolaylığı ön planda tutuldu. Servis alanındaki yiyecek – içecek alım hattı ergonomik biçimde yeniden kurgulanarak, konforlu ve işlevsel hale getirildi. Yemek alanında, Haribo'nun çocuksu sevinç uyandıran ruhuna uygun olarak seçilen canlı renkler kullanıldı. Mekanı tarifleyen bölücü fakat geçirgen öğelerle birlikte, kullanımı rahat mobilyalar tasarlandı. Atıl durumda olan depo bölümü de konsepte uygun olarak daha konforlu mobilyalar kullanılarak kütüphane ve hobi alanına dönüştürüldü.

Bu tasarım müdahaleleri sonucunda yemekhane bölümü, sadece kısa aralıklarda kullanılan, estetik anlamda doyurucu olmayan bir yemek yeme alanı olmaktan çıkıp, yeme-içmenin ve bunu dışındaki pek çok aktivitenin keyifli hale geldiği bir mekana evrilmiştir.

Arthur İstanbul Ofis

Emine Merdim Yılmaz — Wed, 03 Apr 2024 13:45:03 EEST

Mimarlık Ofisi : Ebru Tabak Mimarlık ve Tasarım

Ebru Tabak Mimarlık ve Tasarım tarafından tasarlanan Arthur İstanbul, Şişli'de yer alıyor.

Arthur İstanbul için talep edilen ofis mekanı, çevresi de iş merkezleriyle çevrili 10 katlı bir iş merkezinin zemin katında, sokak cephesinden bağımsız girişe sahip ve galeri boşluklu iki kata yayılan bir alanda kurgulandı.

Geleni-gideni, gürültüsü-şamatası fazla olabilen, ancak arkaplanda konsantrasyon, sükunet, dinginliğe ihtiyaç duyan bir yaratıcı reklam ajansının çalışma ortamı için çok uygun bir altlık oluşturuyordu fiziksel mekan. İki kat yüksekliğinin tam sokak/giriş cephesinde yer alması, bu boşluğun tümüyle cam bir cepheyle dışarıdan ayrılması ve üst katın geri çekilmiş hali işlevsel olarak çok uygundu. Ancak iki kat arasındaki düşey sirkülasyonun bu galeri boşluğundan yapılması zorunluluğu projenin neredeyse kilit noktasıydı. Üst kat döşeme bitişinin cam cepheye görece yakınlığı, tasarlanacak merdivenin zeminde en az yer kaplayarak ofisin ortak alan ve sosyal
ihtiyaçlarına cevap verecek şekilde yerleşmesi gerekiyordu. Burası ofisin hem kendi içinde dinlenebileceği, hem de kalabalık dinamik toplanmalara, kutlamalara uygun bir mekan olmalıydı.

Merdiveni bu senaryonun bir parçası kılmak çözümün önünü açıyordu. Son basamakları büyük bir masa ve oturacak setler olarak bitirmek kendiliğinden istenen sonucu getirdi. Hemen arkasında yer alan ve hem giriş bankosu hem bar olarak kullanılan set, arkasındaki toplantı odasından cam bir duvar ve önünde ahşap ızgara bölücü panelle ayrılıyor. Toplantı odasının yanından arkada wc grubu ve mutfağa uzanan koridorda boylu boyunca yerleşen ayna kapaklı derin dolap, hem toplantı odası için hem de genel algıda günışığını çoğaltarak mekanı büyütmeye yardımcı oluyor.

Aynı ızgara panel üst katın bitiş korkuluğu olarak çalışma alanını gözlerden ayırırken, çalışma tarafından bakıştaki geçirgenliğiyle doğal bir perde oluşturuyor.

Girişin hemen sağında yer alan modüler duvar ünitesi, ofisin kimliğini, biriktirdiklerini, hikayelerini tutmak için bir dikey mekan niteliğinde. Zamanla eskimeyecek, eskise de bozulmayacak, iyi yaşlanacak malzeme seçimleri yapıldı. İnce kesitler (merdiven: Corten çelik) ve tekrarlayan (ahşap ızgara paneller, modüler duvar ünitesi) elemanlarla mekanın kendi fiziksel verilerinde olan asmolen tavan dokusu iyi bir birliktelik oluşturdular. Yol/kaldırım ve ofis cam cephesi arasındaki geniş alan da, içerideki giriş ve ortak alanın devamı niteliğinde. İçeriden ve dışarıdan bakışta da aynı dinginlik algılanıyor; şehrin dinamiğinden cam cepheyle, merdivenle ve ahşap panellerle ayrılan bir ofis mekanı.

Art İstanbul Feshane

Emine Merdim Yılmaz — Wed, 03 Apr 2024 11:36:35 EEST

Tasarım Ekibi : Merve Kaplan,Biçem Kaya,Nil Erkmen,Öznur Çakan,Serhan Günal,Mesut Özlem,Selen Çatal
Mimarlık Ofisi : KG Mimarlık

İBB Miras'ın kapsamlı restorasyon ve yeniden işlevlendirme çalışmalarıyla yeni bir yaşam alanına dönüşen tarihî Feshane-i Amire; geçmişte olduğu gibi gelecekte de hayatın merkezi olmak için kapılarını açtı.

İstanbul, 8 bin metrekarelik bir alanda konumlanan ve farklı ihtiyaçlara yanıt veren birimleriyle Avrupa genelinde bir sanat üssü kazandı. İBB Miras'ın kapsamlı restorasyon ve yeniden işlevlendirme çalışmalarıyla yeni bir yaşam alanına dönüşen tarihî Feshane-i Amire; geçmişte olduğu gibi gelecekte de hayatın merkezi olmak için kapılarını açtı. "Artİstanbul Feshane", çok yönlü kültürel etkinlikleri ve sosyal mekânlarıyla ulusal ve uluslararası buluşmaların adresi olacak...

Osmanlı'da Batılılaşmanın en önemli adımlarından biri olarak hayata geçirilen; hem ekonomik hem de sosyo-kültürel açıdan imparatorluk başkentinin dönüşümünü üstlenen kurumların başında gelen Feshane-i Amire, yeniden İstanbul'un çekim merkezi olmak için kapılarını açtı.

Osmanlı'dan Cumhuriyet'e uzanan yaklaşık 200 yıllık tanıklığıyla bir sanayi yapısının çok ötesine geçen; çağdaşlaşmaya işaret eden öncü rolü, kuşaklar boyu okul görevi üstlenen fonksiyonları ve sosyal hayata etkisiyle şehrin hafızasıyla bütünleşen önemli bir endüstri mirası olan Feshane, İBB Miras ile yılların yorgunluğunu üzerinden attı. İstanbul'un kültür varlıklarını koruma altına almakla yetinmeyip yeni yaşam alanları olarak kent hayatına kazandırmayı bir misyon edinen İBB Miras, Feshane'de de benzer bir çalışma sergiledi.

Evrensel koruma ilkeleri doğrultusunda geleneksel malzeme ve tekniklerle hayata geçirilen restorasyon ve yeniden işlevlendirme çalışmalarıyla tarihî yapının kapsamlı bir şekilde güçlendirilmesi sağlandı. Zeminden çatıya; özgün su kanallarından Belçika menşeili özgün çelik kolonlarına; duvarlarından ahşap doğramalarına, su kulesinden depo binalarına adım adım ilerleyen uygulamalar, peyzaj düzenlemeleriyle bütünleşerek Feshane-i Amire'yi "Artİstanbul Feshane"ye dönüştürdü.

Tüm geçmişi boyunca Haliç'te yaşamın nabzını tutan simge yapılardan birinde hayat bulan Artİstanbul Feshane; çağdaş sanata açılan sergi salonları, sanat dünyasından zengin bir içerik sunan kütüphanesi, sosyal mekânları, kongre, atölye ve okuma alanlarıyla İstanbul'da sanatın nabzını tutan öncü bir merkez olarak tasarlandı.

İBB Miras, Feshane'yi özgün haliyle koruma altına alırken tıpkı Müze Gazhane, Kütüphane Troleybüs, Cendere Sanat, Yedikule Gazhanesi ve benzer alanlarda olduğu gibi kamusal bir kültür mekânı olarak kent hayatına kazandırdı.

8 bin metrekarelik alanda konumlanan bir sanat odağı olarak dikkat çeken Artİstanbul Feshane, sunduğu çok yönlü içerikle sadece İstanbul'un değil ülkenin de önemli sanat duraklarından biri olarak sanat dünyasına ivme kazandıracak.

Feshane-i Amire Tarihçe

İstanbul'un önemli endüstri mirası yapılarından Feshane-i Amire'nin hikâyesi, 1827 yılında Kadırga Cündi Meydanı'nda fes üretimi yapan bir imalathane ile başladı. 1827-1833 yılları arasında ordunun ve halkın fes ihtiyacını karşılamak üzere geleneksel tekniklerle üretimlerini sürdüren Kadırga'daki Feshane, 1833 yılında Eyüp Defterdar İskelesi'ndeki Beyhan Sultan Sarayı olarak belirlenen yeni yerine taşındı. Taşınma sürecinin ardından yoğun bir faaliyet dönemine giren Feshane'de başta fes olmak üzere çuha, elbise kumaşı, döşeme kumaşı, askeri çizmeler, düğmeler, seccade, halı ve kilim gibi çeşitli tekstil ürünleri üretildi. 1843 yılında Avrupa'dan getirilen yeni makineler ile ilk kez buhar makinelerinin kullanıldığı Feshane kapsamlı bir dokuma fabrikasına dönüştü. 1866 yılında çıkan bir yangında buhar makinesi dışında her şeyini kaybeden Feshane, 1868 yılında aynı yerde yeniden inşa edilerek en yeni makinelerle donatıldı. 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı (93 Harbi) sonucunda fabrika, Bab-ı Seraskeri emrine verilerek "Fes ve Melbusat-ı Askeriye Fabrikası" ismini alan yapı 1921 yılına kadar askeri idarede kaldı. 1894 yılında güncel ihtiyaçlar doğrultusunda yenilenen Feshane'de "Sanayi Sıbyan Mektebi" açıldı; okulda dokuma derslerinin yanında uygulama eğitimi de verilerek yeni ustalar yetiştirildi.

Cumhuriyet dönemiyle birlikte birkaç kez el değiştiren Feshane, 1985'te İstanbul Belediyesi'ne devredildi. 1986 yılında Haliç çevresinin yeniden düzenlenmesi projesi kapsamında yapının büyük dokuma salonu dışındaki bölümleri yıkıldı; konfeksiyon bölümü ise Bakırköy Pamuklu Sanayii İşletmesi'ne taşındı. Tarihî alan, 1989 yılında Eczacıbaşı Vakfı'na devredildikten sonra restore edilerek yeniden işlevlendirildi.

İBB Miras'ın 2022-23 yılları arasında gerçekleştirdiği restorasyon ve yeniden işlevlendirme çalışmalarının ardından "Artİstanbul Feshane" adıyla İstanbul'un kültür sanat hayatına kazandırıldı.

Arçelik Innovation

Emine Merdim Yılmaz — Wed, 03 Apr 2024 10:53:56 EEST

Mimarlık Ofisi : Udesign Mimarlık

Arçelik Genel Merkez Kampüsü İstanbul Sütlüce'de yer alan İnovasyon Merkezi için UDesign Mimarlık tarafından yapılan ofis tasarımı, büyütülüp küçülebilen, sürekli değişim içinde olan dinamik, endüstriyel bir ofis algısını ortaya koyuyor.

Proje Arçelik Sütlüce Genel Merkez Yerleşkesinde yer almaktadır. Yaklaşık 700 m2 olan kafeterya alanının bulunduğu alan, İnovasyon Merkezi ihtiyaçlarına uygun bir ofise dönüştürüldü.

Çeşitli çalışma alanları, yüksekliği ayarlanabilen hareketli masalar, büyüyüp küçülebilen ve buna bağlı olarak değişen mekanlar ve farklı disiplinlerin de bir arada örgütlenmesiyle inovasyon merkezi ruhunu yansıtan esnek bir alan tasarlanmıştır. Bu yaklaşımla 4-6 kişilik farklı çalışma grupları bir araya getirilebilir. Zeminde yükseltilmiş döşeme ve buat bulunmadığından masaların hareketliliği ile ortaya çıkan elektrik tesisatı sorunu kablo arabası ve hareketli dikey priz kutuları ile çözülmüştür. Ofisin tamamına hakim olan yüksek ve açık tavan kurgusu ferahlık hissi yaratırken aynı zamanda projeye özel akustik unsurlarla zengin, dinamik ve endüstriyel bir ofis algısı yaratıyor. Tasarım kimliğinin bir parçası olarak tavan cephelerinde, duvarlarda ve bazı mobilyalarda ahşap kullanılmıştır. Bu ahşap hissi ve canlı renkler, açık tavan ile endüstriyel kimliğin dengeleyici unsuru olarak kullanılmıştır.

Antalya Nekropol Müzesi

Emine Merdim Yılmaz — Wed, 03 Apr 2024 10:22:28 EEST

Tasarım Ekibi : Emre Erkal,Ozan Erkal
Mimarlık Ofisi : Erkal Mimarlık

Antalya Nekropol Müzesi, Erkal Mimarlık tarafından tasarlandı.

Antalya kent merkezinde, kamusal ve kurumsal kimliği kuvvetli olan Ali Çetinkaya Caddesi ile ticari nitelikteki Cebesoy Caddesi'nin kesiştiği noktada bulunan Doğu Garajı alanı için 2005 yılında ulusal bir yarışma ile çözüm arandı. Açık ulusal yarışmada birincilik ödülünü kazanan projenin 2008 yılında başlayan inşaat kazısı sırasında güneydeki parselde antik Antalya nekropolüne ait arkeolojik buluntulara rastlandı. Nekropol alanı antik dönemde gerçekleşen bir sel felaketinin getirdiği toprak tabakası altında günümüze dek varlığını korurken kent de bu 5 metreye yakın tabakanın üzerinde gelişti.

Proje çalışmaları kuzeydeki parsel için aynı işlevlerle devam ederken güneydeki parselde Antalya Müzesi'nin denetiminde arkeolojik kazılara başlandı. Birkaç yıl süren kazının bulguları Antalya kenti tarihini bilinenden daha eskiye, M.Ö. 200-300 aralığına götürürken, antik nekropol alanının yalnızca bu parsel ile sınırlı kalmayıp oldukça geniş bir bölgeye yayıldığı ve günümüz modern kentinin altında yattığı da doğrulanmış oldu.

Nekropol antik dönemde ritüellerle düzenli olarak ziyaret edilen ve aynı mezarlara eklenen gömülerle gündelik yaşantıda önemli yer tutan bir kent parçasıydı. Kazıda ortaya çıkarılan düzensiz dağılmış 900 civarındaki mezar, toplumsal kesit olarak kentin ileri gelenlerine ait olmaktan çok geniş halk katmanlarına aitti. Mezarlarda ve buluntularda işçilik olarak benzersiz nitelikte nadir eserler az sayıda kalsa da nekropol, asal olarak doğal topoğrafyasıyla kent ölçeğinde anlam kazanıyor. Antalya kentinin üzerinde kurulduğu ve kentin kıyı karakteristiğini tanımlayan jeolojik zemin formasyonu olan traverten katman, bağlantılı boşluklardan oluşan yapısıyla yeraltı suları ve Akdeniz ile canlı bir ilişki içinde. Kimyasal süreçlerle oluşan boşluklar mikroorganizmalarla kendine özgü bir yaşam döngüsü oluşturuyor. Traverten dokunun fiziksel özellikleri bu gelişimin spontan izleriyle biçimleniyor. Nekropol de kolay şekillendirilebilen traverten doku içinde yüzyıllar boyunca noktasal kararlar ve el işçiliğiyle oluşmuş, gereksinimlere göre olanak bulduğu yönlerde genişleyerek bugün gördüğümüz hale gelmiş bir ekolojik peyzaj parçası. Yakınlarını uğurlayan insan toplulukları, yaşam döngüsünün ifadesini mekansallaştırırken içinde yaşam barındıran traverten dokunun tüm fiziksel, kimyasal ve biyolojik olanaklarını kullanagelmiş.

Antalya Nekropol Müzesi, bu tarihi ve doğal peyzajın hikayesini iki asal program elemanının mekanlarıyla anlatarak kente kazandırıyor. Birincisi, nekropolü deneyimletebilmek için bir rampa ile başlayan yürüme yolları dizisi. İkincisi, alanda ortaya çıkarılan eserlerin yanı sıra dönemin insan topluluklarına ait yaşam ve ölüm döngüsünün görselleştirildiği müze ve kültürel işlevlere ait kapalı ve yarı-açık mekanlar.

Yapının mimari kurgusu da iki katmanda oluşan mekânsal düşüncelerin etkileşimine dayalı. Kent katmanındaki koruyucu örtü, parseli diyagonali boyunca ikiye ayrılarak iki asal işleve karşılıklı yer buluyor. Ayrım hattı boyunca ziyaretçileri mezarların düzlemine indiren bir köprü-rampa, ana hareket omurgası olarak üçüncü boyutta kent içinde vurgulanıyor. Kentsel bir jest haline gelen omurganın doğu tarafında müze mahalleri yer alırken karşısındaki Cebesoy Caddesi boyunca, nekropol peyzajının izleneceği ve günün sonunda alanı süpüren batı güneşinin derinliğini canlandıracağı yarı açık bir hacim bırakılıyor.

Alt katman olan nekropol düzlemi, tüm çarpıcı verilerine karşın zemin düzleminden incelendiğinde arkeolojik kalıntıların doğal traverten boşluklardan kolayca ayırt edilemediği, engebeli bir doğal taş yüzey olarak algılanıyor. Keşfedilebilmesi için yakından dolaşmak ve traverten kütlenin içine oyulan mezarların biraz yukarıdan anlaşılabilmesi gerekli. Ancak travertenin üst yüzeyi yürünebilecek nitelikte değil ve kalabalıkların dolaşımından zarar görecek kadar narin.

Böylece travertenin herhangi bir sınır tanımadan uzanan karakterinin makro ölçeğiyle, tekil mezar basamaklarının mikro ölçeğinin karşıtlığı yürüme yolları tasarımına temel oluşturdu. Traverten dokuya olabildiğince az sayıda noktada inerek büyük açıklıkları geçen çelik taşıyıcı sistem, el işçiliği ile mezarların arasındaki boşluklarda kazılan kuyu temeller üzerine inşa edildi. Açılan bir üçgen ızgara deseni üzerinde üç yönlü bir strüktür oluşturuldu. Müze mahallerinin kütlesel bir yığın halinde mezarların üzerini örtmemesi için döşeme sınırları ve duvarlar yapısal taşıyıcılardan içeriye çekildi. Çelik taşıyıcı birbirinden çok farklı yerel çözümleri içinde barındıran karmaşık bir sistem olarak bir köprü, bir çanak, düşey yük aktaran ağaçlar gibi birbirinden çok farklı alt bileşenleri barındırıyor. Yapısal sistem kimi yerde optimal çözüm sunarken, kimi yerde de mimari konseptleri vurgulayarak ortaya çıkaran tercihlerle şekilleniyor.

Müze yapısı 1400 m² alana yayılan kapalı ve yarı-açık sergileme salonları, bir toplantı salonu, ofisler, bilet gişeleri ve giriş, kafe, mağaza, teknik mahaller ve müze destek birimlerinden oluşuyor. Nekropol alanı boyunca dağılan gezi yolları ve platformlara ek olarak yarı açık bir dinleti çanağı nekropol alanı üzerinde toplanma ve basit performans olanağı sunuyor. Yapının giriş platosu hemen kuzeyindeki Doğu Garajı kompleksinin iki ayrı kottan bağlandığı merdivenleriyle bir meydan tanımlıyor. Bu meydandaki ışıklıklar hemen altlarındaki lahitlere bakış sağlıyor.

Antalya Nekropol Müzesi koruduğu ve tanıttığı nekropol alanının doğal ve kültürel peyzajını ülkemizin bir nekropol üzerindeki ilk müzesi olarak Antalya'ya kazandırıyor. Projenin kent yaşantısına yönelik hedefi kentliyle çok yönlü diyaloğa girerek, bulunduğu noktada kültürel varlığın kamusal yaşantıya esas oluşturabileceğini gösterebilmek ve Antalya'nın gelişiminde önemli bir rol oynamasını sağlamak.

Alden Hotel

Emine Merdim Yılmaz — Wed, 03 Apr 2024 09:06:02 EEST

Tasarım Ekibi : Hakkı Can Özkan,Özlem Özdener Özkan,Mutlu Güngör
Mimarlık Ofisi : COFACT Mimarlık ve Mühendislik

COFACT Mimarlık tarafından tasarlanan Alden Hotel Ürgüp'te yer alıyor.

Tasarımcılar projeyi şu sözler ile anlatıyor:

Kapadokya'da iki başat yapı tipolojisinden bahsedilebilir. Biri, binlerce yıldır yapısal olarak varlığını koruyan ama günümüzde orijinal işlevini kaybetmiş kaya oymacılığı ile süregelen "kayadam" mimarlığı, diğeri ise bölgedeki taş ocaklarından elde edilen malzemenin işlenerek kullanıldığı "yığma taş" mimarisidir. Kaya oymacılığı için biraz engebeli bir araziye ve uygun kayaç yapısına ihtiyacınız vardır. Yığma yapım tekniği ise mekânsal açıklıkları biraz sınırlasa da bölgedeki hâkim diğer mimariyi oluşturur. Tabi günümüzde, yasaların da zorlaması ile her yapının cephesinde taş kaplama görmek ve bu malzemenin bayağılaştırılması da karşılaşılan tasarım sorunlarından biridir.

Proje'de az eğimli bir araziye, daha çok konvansiyonel yığma yöntemi ile oluşan "kimlik"in, çağdaş bir yorumu işlenmektedir. Geleneksel taş konak mimarisi ve oluşturduğu katmanlı kütle hareketleri projeye yerellik kazandıran ana unsur iken, manzaraya ve iç ilişkilere göre araziye dağınık/kendiliğinden yerleşmiş gibi görünen konaklama blokları da bu yerel kimliğin temel unsurlarını oluşturur. Yerel ocaklardan çıkan taş, işlenerek ve çeşitli boyutlara getirilerek cephede üst katlara "baş oda" benzeri bir izlenim vermek adına kesme taş olarak yerleştirilir. Bahçe katlarında ise yine geleneksel işleyişteki gibi moloz taş uygulanmıştır. Kapadokya'ya özgü "taş konak" mimarisi güçlü karakteri ve çağrışımsal imgelenmesi ile misafirlere bir kent otelinde değil de, yerel bir konakta vakit geçirtmeyi amaçlar. Tabi zamanın şartları ve misafirlerin yapıyı kullanım amaçları göz önüne alındığında bazı konfor kıstasları önem kazanmaktadır. Misafirlerin dünyanın farklı yerlerinden geleceği düşünüldüğünde daha evrensel tasarım ilkeleri doğrultusunda bir iç mekân kurgusu ortaya çıkmaktadır.
Dört konak ve bir servis yapısından oluşan bu yerleşke, yönlenişi, yapılar arasındaki boşlukları, kemerlerle birbirine bağlanan ve geçirgen bir peyzaj unsuruna dönen biraz dolambaçlı biraz da üç boyutta yerel mimariye öykünme haliyle, geleneksel mimariyi benimseyen ama varoluş biçimi ve kendine has detaylarıyla da onu taklit edemeyecek kadar özgünlük barındıran görünümüyle Kapadokya mimarisini yeniden yorumlamaya çalışır.
Kapadokya denilince akla gelen "Kayadam" mimarisi ise daha küçük açıklıkların olduğu, daha loş ve neredeyse tesadüfen aydınlatılmış mekânların ardı ardına sıralandığı, iptidai görünen ama farklı bir minimalizme sahip, bölgenin kayaçlarının yapısından ötürü sarı, bej ve kahverengi tonlarına ait, çok katmanlı kayaçların oluşturduğu dokular ile özdeşleşmiş bir görünüme sahiptir. İşte bu görsel zenginliği/özelliği iç mekanlarda ortaya çıkartmak, güncel konfor koşullarına entegre etmek ve geleneksel ambiyansların yansımalarını oluşturmak tasarımın ana meydan okumalarından bazılarıdır.

Kayadam mimarisinden, yeraltı şehirlerinden ve geleneksel Kapadokya konaklarından öğrenilenler, projenin ruhunun oluşmasında yardımcı olan ana unsurlardır. Tüm bu yerel ve "mimarsız mimarlık" ürünlerinin, beş yıldızlı konfor ve hizmet standartlarıyla bütünleştirmek, bölgede zaman geçiren misafirlerin otele geri döndüklerinde bölgede oldukları hissinden onları koparmamak ama başka bir düzeyde keyif ve huzur veren mekânlarda ağırlamak, mimarinin olduğu kadar iç mimari ve peyzajın da tasarım sorunları içerisinde yer alır.

Yığma tekniği ve ahşap kirişlemelerle kurulan yine taş döşemeler, saçaksız damlar, farklı kotlara yayılmış teraslar ve onları birbirine bağlayan dik merdivenler, tonozlu eyvanlar, kemerli pencereler geleneksel yapının önemli bileşenleridir. Hem bu bileşenlerin yapıda var olabilmesi hem de çok daha evrensel ve geniş bir programı sığdırmak için yapım tekniğini geliştirerek yorumlamak, bölgenin ruhuna aykırı davranmamanın en önemli yansımasıdır. Yapının içinde neredeyse her odadan erişilen ve her kota yayılmış teraslar yine açık / yarı açık mekân ihtiyacını karşılamakta kullanılır. Bu terasları birbirine bağlayarak, birbirinden bağımsız ve farklı katlarla irtibatlı konaklama birimleri yapmak mümkün olmuştur.

Tasarımın asıl amacı "Kapadokya Konağı" fikrini yorumlamaktır. Konak fikrinin otel işleviyle birleştiği nokta aslında oda sayısını konak sayısına orantılı bir şekilde bölerek, oteli etaplara ayırmaktır. Neredeyse 12 ay boyunca turizm sezonu açık olan bir bölgede zaman zaman kapasite düşüşlerine ve artışlarına cevap verebilecek formda bir kütle arayışı yine "konak" fikrini destekler. Otel az ya da yarı kapasitedeyken, birkaç blok/konak mekanik ve elektrik olarak kapatılabilir, yapı daha kompakt bir enerji tüketimi ile servis vermeye devam edebilir. Kapasite arttıkça istenilen sayıda blok tekrar devreye alınabilir. Çeşitli gruplara toplu olarak konaklama hizmeti sunmak açısından da konaklama birimlerini farklı bloklara yerleştirmek istenen kurgulardan biridir. 15-20 odalık kafileleri tek blokta toplamak, aynı otel içinde yaşamak zorunda olma fikrinden ayrışıp kafile dışındaki diğer misafirlerin etkilenmemesine olanak verir. Konaklama birimleri ile de tüm sosyal, teknik ve ortak alanların düşeyde ayrışması yine dinamik/dingin, sesli/sessiz, ortak/özel alan gibi zıtlıklarla aynı mekânda var olmayı sağlar.

Akyunus Apartmanı

Emine Merdim Yılmaz — Tue, 02 Apr 2024 17:34:57 EEST

Tasarım Ekibi : Ayşegül Şakar Akova
Mimarlık Ofisi : Arten Mimarlık

Arten İnşaat Mimarlık tarafından tasarlanan Akyunus Apartmanı, Fenerbahçe'de bulunuyor.

Fenerbahçe'de bulunan Akyunus Apartmanı, ana cadde üzerinde yer alan bir kentsel dönüşüm projesidir. Araç trafiğinin yanı sıra önünde yer alan geniş yaya yolu ve park sayesinde yoğun yaya sirkülasyonuna da açık bir konumdadır.

Yönetmelik ve arsa payları gereği bu bölgede yer alan kentsel dönüşüm projelerinin plan ve kütlelerinde esneklik imkanı oldukça sınırlıdır. Bu bağlamda yapı ve cephe elemanları ile tasarlama kaygısına çözüm üretilmeye çalışılmıştır. Apartmandaki kullanıcılar genel olarak mevcut kat maliklerinden oluşmaktadır. Bu nedenle projelendirme aşamasında karşılıklı görüşmeler yapılarak kullanıcı ihtiyacına yönelik çözümler sunulmuş; renk, doku, malzeme ve mahal tercihleri ile her dairenin kendi ruhunu yansıtması sağlanmıştır.

Bina kütlesinde karşımıza çıkan kalıplaşmış kütle formu cephe elemanları ile esnetilmeye çalışılmıştır. Alüminyum kompozit ve Sinterflex cephe kaplama malzemeleri, kaplama özelliğinin ötesine geçerek, farklı açı ve derinlikler ile 3 boyutlu olarak kullanılmış, cephede daha dinamik bir kabuk oluşturulmuştur. Bu cephe hareketindeki ritim, cephede kullanılan lineer aydınlatmalar ile gecenin karanlığında da etkisini korumaktadır.

Akyunus Apartmanı Projesi, kentsel dönüşüm projelerinin tasarlanabilir projeler olduğu farkındalığını sağlamayı amaçlamış projeler arasında yerini almıştır.

Afet Sonrası Topluluk Merkezleri

Emine Merdim Yılmaz — Tue, 02 Apr 2024 15:36:18 EEST

Tasarım Ekibi : Aleyna Kaya,Andaç Güney,Alp Arısoy,Arzu Feruz,Aylin Kanar,Ayça Kanbur,Bilge Sayarlıoğlu,Berna Göl,Betül Toy,Burak Aydın,Cansu Karaman,Ceyda Atay,Çağatay Özkardeşler,Demir İnhan,Dide Sevinçok,Eda Yandım,Ela Gök,Emre Gündoğdu,Erhan Yüce,Eycan Hüzmeli,Feyza Barca Şentürk,Gamze Ruken Dağaynası,Gülşah Özgen,Gülten Nur Bilgiç,Gizem Saka,Ilgın Bulak,Irmak Erdurak,Kadriye Sipahioğulları,Kutay Koçtekin,Mehmet Buğra Çavdar,Melis Naz Tanrıverdi,Merve Gül Özokcu,Merve Şanlı,Mustafa Zahid Akgül,Nil Dögerlioğlu,Özgenaz Özgür,Reyhan Naz Fındıkgil,Sam Price,Mehmet Sarper Takkeci,Selen Gürsoy,Selin Nazlı,Sıla Kelemen,Tayfun Parlak,Tuğçe Demirhan Kiriş,Yiğit Yolcu,Zeynep Rana Şirikçi,Zehra Sumeli,Sıla Bozdeveci,Alperen Aydın,Dilara Atalay,Emrah Mehmet Güllüoğlu,Erdem Üngür,Fırat Altundağ,Görkem Geyik,Mehmet Gören,Ömer Keskin,Yağmur Kutlar,Yusuf Banlı,Zehiye Ünal,Zeynep Murat,Zeynep Seda Atlı,Kaf Kolektif,All Hands and Hearts ekibi,Sümer Mahalleliler
Mimarlık Ofisi : Herkes İçin Mimarlık Derneği

6 Şubat Depremleri sonrası toplulukların ihtiyaçlarına yönelik çalışmalar yürüten Herkes İçin Mimarlık Derneği'nin ilk projesi "Afet Sonrası Topluluk Merkezleri" oldu.

20-22 Şubat 2023 tarihlerinde Kahramanmaraş'ta gerçekleştirilen keşif gezisinde Dulkadiroğlu İlçesi Sümer Ortaokulu bahçesinde ve çevresinde kurulan çadır alanında gönüllü olarak afet sonrası destek ve iyileştirme faaliyetleri yürüten Kaf Kolektif ekibi ile tanışıldı ve ilk merkezin burada yapılmasına karar verildi.

Sivil Toplum için Destek Vakfı ve Turkey Mozaik Foundation desteği ile gerçekleşen projenin tasarım çalışmalarının başlangıcında 4-5 Mart tarihlerinde Tasarım Atölyesi Kadıköy'de açık çağrılı bir atölye yapıldı. 410 başvuru gelen atölyede, seçilen 45 kişi ile altı ayrı masada çalışıldı. Alınan fon miktarınca karşılanabileceği düşünülen malzeme ve fonun süresi dahilinde dernek üyeleri ve katılımcıların inşa edebileceği düşünülen alan büyüklüğü tasarımda belirleyici oldu. Açık ve kapalı mekânlar olmak üzere yaklaşık 100 m2 için 6 m3 ahşap ve 25 kontraplak olarak belirlenen bu atölye girdisine çok bağlı kalınmamakla beraber, bu miktarlardan özellikle alan büyüklüğü, mekanın nasıl farklı şekillerde kullanılabileceğinin bir araştırma verisine dönüştü. Bölgedeki üretim ve yaşam alışkanlıkları üzerine düşünmenin yanı sıra yeni oluşan durumda özellikle çocuk ve kadınların ihtiyaçları tasarım fikirlerini yönlendirdi. Topluluk merkezi yapısına yönelik çalışmaların yanı sıra mutfak, tuvalet, oyun birimi, hayvan barınağı, sebze yatağı gibi farklı ölçeklerden fikirler derlendi ve tasarlandı. Özellikle yaklaşan yaz mevsimi için gölgelik detayları önemli bir konu oldu. Tasarım atölyesinden sonra 7 Mart tarihinde Salt Galata'da 150 kişinin katılımı ile bir de forum düzenlendi ve atölyedeki fikirler paylaşılıp, yorumlar alındı.

Bu atölyeden çıkan fikirleri sonraki günlerde çalışılmaya devam edildi, detayların sahada bulunmadan netleştirilemeyeceği fark edilerek 22 Mart'ta sahaya gidildi ve 8 Mayıs'a kadar dönüşen ekiplerle aralıksız sahada kalındı. Topluluk merkezinin sahada yerleşebileceği alanda depremden iki ay önce okul öğrencilerinin diktiği zeytin ağaçları bulunmaktaydı. Proje için bu ağaçların arasında kalan en uygun yer belirlendi ve 60 m2'lik bir yapıya dönüşen tasarımın detayları hızlıca tamamlandı. 5 ahşap çerçevenin oluşturduğu merkezin son hali 25 m2 bir kapalı etkinlik alanı, 6m2 bir kapalı depo alanı, 6 m2'lik bir üstü örtülü yarı açık alan ve 23m2'lik açık alanlar içerdi. Tasarımın detaylanması işini, kurucuları aynı zamanda Herkes İçin Mimarlık Derneği üyeleri de olan Critical Craft ekibi üstlendi.

Uygulama çalışmalarına başlamadan önce sahada tanışılan All Hands and Hearts ekibi inşaatı birlikte yapmaya gönüllü oldu. Böylece Sümer Topluluk Merkezi'nin uygulaması Herkes İçin Mimarlık Derneği üye ve gönüllüleri, Kaf Kolektif ekibi, All Hands and Hearts çalışan ve gönüllüleri, ve Sümer mahalleliler tarafından birlikte gerçekleştirildi. Projeye fon sağlayan kuruluşların dışında bireysel bağışçılar ve All Hands and Hearts maddi destek sağladı. Çalışmalar sırasında Kaf Kolektif'in kamp alanında ve Kahramanmaraş Mimarlar Odası Mimkent alanında kalındı.

Kayseri'den alınan sınırlı malzemelerin haricinde inşaat için gereken tüm malzemeleri ve aletleri, her zaman düşünülenler olmasa da muadilleri bulunarak Kahramanmaraş'tan temin edildi. Afet bölgesine uzaktan bakanların ilk etapta iyi niyetleri ile her şeyi dışarıdan götürme çabalarına karşın, mümkün olduğunda yerinden malzeme ve yerel işgücü ile çalışmanın, birlikte yapma niyetlerini beslediğini ve afetzedelerin toparlanmasında daha olumlu katkısı olduğu deneyimlenmiş oldu.

Sümer Topluluk Merkezi alandaki çadırların kaldırılması ve Kaf Kolektif'in bu sebeple faaliyetlerini yaz sonunda sonlandırması nedeniyle hedeflenen şekilde kullanılamadı. Yaz boyu çocukların serbest kullandığı mekan, Ağustos ayında Critical Craft'ın gerçekleştirdiği bir dokuma atölyesine ev sahipliği yaptı. Okul yönetiminin güvenlik sorunu yarattığı görüşü sebebiyle kaldırılmasına karar verdiği merkez, Kasım'da yerinden kaldırıldı. Okulun isteksizliği yüzünden yaşanan iletişim kopukluğu yüzünden durumu Aralık'taki ziyaretlerinde öğrenen Herkes İçin Mimarlık Derneği üyeleri kaldırılma hikayesinin izini sürdü ve söküme gelen Dulkadiroğlu Belediyesi ustalarının yapının özel tasarım ve uygulamasını fark etmeleri sayesinde üç parça şeklinde demonte edilip taşındığı öğrendi. Taşınan yapı Dulkadiroğlu Belediyesi'nin bir konteyner kent yanındaki şantiyesinde yeniden birleştirilip şantiye ofisi olarak kullanılmaya devam etmektedir. İlk amacı ile kullanılmaması hayal kırıklığı yaratsa da farkındalığı olan ustalar ve tasarımının demonteye uygun olması sayesinde yeniden hayat bulması sevindirici bir gelişme olmuştur.

Kendi maddi ve işgücü kaynakları ile bir topluluk merkezi daha yapma isteğini Herkes İçin Mimarlık Derneği ile paylaşan All Hands and Hearts için Türkoğlu Belediyesi ile görüşmeler yapıldı ve Kılılı mahallesindeki konteyner kente ikinci merkezin yapılmasına karar verildi. İlk tasarıma bir çerçeve daha eklenerek büyüyen yapının küçük kapalı alanı 12 m2'ye çıkarak ikinci bir etkinlik alanı daha sağladı. Ayrıca ilk tasarımdaki pencereler ve kapı tasarımları All Hands and Hearts ekibinin isteği doğrultusunda değiştirildi. Zemin, duvarlar ve çatıdaki malzemelerde bütçe, tedarik ve uygulama imkanları uyarınca değişikliğe gidildi. Açıldığı ilk günden itibaren konteyner kentin idareciliğini de yapan komşu okulun müdürü tarafından sahiplenilen yapı, okulun ve Halk Eğitim'in düzenli programları ile aktif bir şekilde kullanılmaktadır. Herkes İçin Mimarlık Derneği ve All Hands and Hearts ile bu süreçte başlayan ilişkiler Eylül sonunda Türkiye'de ayrılmalarına kadar devam etti ve iki kuruluş birbirlerinin deprem bölgesindeki diğer işlerinde de yer alıp, süreçlerde dayanışma sergilediler.

Açık Sahne

Emine Merdim Yılmaz — Tue, 02 Apr 2024 15:05:09 EEST

Tasarım Ekibi : Aylin Demircioğlu,Bahar Turan,Betül Sivri,Beyza Nur Akdeniz,Ekin Kalat,Elif Tetik,Furkan Gültekin,Furkan Karataş,Gökçe Ece Koç,Hatice Nur Bülbül,Melih Korkmaz,Nurselen Karal,Ronahi Kul,Yiğit Ayıker,Yusuf Altunbaş,Zeynep Arslan
Mimarlık Ofisi : MEF Üniversitesi,MEF Üniversitesi, Tasarla ve Yap! Stüdyosu

Açık Sahne, Antakya'nın Serinyol Mahallesi ve çevresinde yaşayan çocuklar için gerçekleştirilen sosyal etkinliklere ev sahipliği yapmak üzere tasarlanmış oturma üniteleri içeren bir sahne ve bostan projesidir.

Bölgede etkinlikler düzenleyen sivil toplum kuruluşları ve mahalle sakinleri ile yapılan görüşmeler sonucu belirlenen ihtiyaçlar doğrultusunda şekillenen proje İstanbul'da Hangar'da üretilmiş, ardından Serinyol Mahallesindeki Yusuf Kabaali Parkı'nda belirlenen alana kurulmuştur.

Proje, bölgenin yaz aylarında ulaştığı yüksek sıcaklık nedeniyle gölge bir alan sağlayarak birden çok etkinliğe elverişli bir mekân oluşturmayı amaçlamaktadır. Strüktür, yumuşak toprak zeminde ana bir aks üzerinde sırasıyla; amfi, sahne ve bostandan oluşmaktadır. Strüktürleşen sabit iki ana modülün üst örtü ile bağlanması ile alanın gölge ihtiyacını sağlamaktadır. Sabit birimler haricinde ihtiyaç halinde alanın istenilen yerine taşınarak alternatif bir etkinlik için kullanılabilecek çeşitli ölçülerde taşınabilir oturma birimleri ve oyun masaları tasarlanmıştır.

Projenin sahne kısmında gerçekleştirilebilecek etkinlikler arasında film gösterimleri, tiyatro oyunları, dinletiler yer alırken bostan kısmında çocukların toprakla olan ilişkilerini güçlendirmek amacıyla ekim yapabilecekleri bitki yatakları yer almaktadır. Sahne modülünde yer alan portatif sinema perdesi kaldırıldığında burada yer alan yüzey ve oturma birimleri kullanıma açılarak amfiden bostana bir vista sunulmaktadır. Kesitte ana aks takip edildiğinde vistayı ve sahne odağını güçlendirmek amacı ile strüktürde kot farkları yaratılmıştır.

Bununla birlikte birimlerin içerisinde bedenin oturma, ayakta durma, uzanma, yaslanma gibi çeşitli pozisyonlarına karşılık gelebilecek hacimler çözümlenmiştir. Ana modüller olan sahne ve amfi strüktürleri hafiflik ve geçirgenlik ilkeleri dikkate alınarak tasarlanmıştır. Yapının kütleselliğin ve kapalılığın aksine alana ve başta çocuklar olmak üzere mahalle sakinlerine davetkâr bir yaklaşım sergilenerek çeşitli sosyal etkinliklere ev sahipliği yapması amaçlanmıştır.

AA Evi

Emine Merdim Yılmaz — Tue, 02 Apr 2024 13:38:47 EEST

Tasarım Ekibi : Nazlı Ece Ünsal,Yiğitcan Ülkücü
Mimarlık Ofisi : Büro Simpelt

İstanbul, Maslak hattında Spine Tower Rezidans'ın Boğaz manzarasına hakim iki katında yer alan dubleks daire, baba ve kızının hafta sonu kullanacakları evleri olmak üzere yenilenmiştir.

Yenileme projesinin kapsamı, dairenin yeni sahiplerinin ihtiyaçları doğrultusunda tüm mahallerin yenilenmesi ve mevcut malzemelerin bütüncül bir şekilde değiştirilmesini içermektedir.

Konumu ve tipolojisi gereği zaman kavramını kentin en kalabalık aksı olan Büyükdere'ye gökten bakarak deneyimleyen bu dairede, iç mekanlar tasarlanırken, sıkça seyahat eden ve zamanını en iyi şekilde kullanmak isteyen ev sahibi için günlük ihtiyaçlarının tam belirlendiği ve detayların kusursuz çalıştığı rahat bir ortam yaratmak birincil hedef olmuştur. Konfor ve işlevsellik bağlamında otel odası tipolojisiden esinlenilse de, ev sahibinin değerlerini ve kişiliğini yansıtacağı, yuva olarak tanımlayabildiği, sevdiklerini ağırladığı bir mekan hissini yaratmak en önemli amaç olmuştur.

Özgün planda da bulunan salon, mutfak, yemek alanı ve misafir banyosu alt katta; yatak odaları, dinlenme/misafir odası ve banyolar ise üst katta yer almaktadır. Zemin katta girişe bakan misafir tuvaleti ve kapalı mutfak alanı, salon ile birleştirilerek açık bir yaşam alanına dönüştürülmüştür. Bu işlem, hem evin giriş kapısı ve salon arasında mekanı görsel ve fiziksel olarak bütünleştirmiştir. Karanlık oda ise alt kata hizmet eden tuvalete dönüştürülmüştür. Ev sahibinin koşuşturmacalı hayat temposu içerisinde yemek yapma tutkusu, projenin merkez noktasının mutfak alanı olarak konumlanmasına yardımcı olmuştur. Mutfağın evin yalnızca yemek hazırlanan köşesi değil, yaşamsal ve ailevi öneme sahip noktası olarak hayal edilmesi nedeniyle, ada tezgahın hakim bakış açısı İstanbul panoramasına odaklanmıştır. Aynı görsel hakimiyeti devam ettirmek için üst kattaki ebeveyn yatak odası ve duş alanı da bu manzaraya doğru yöneltilmiştir.

Malzeme ve ürün tercihlerinde bağlama uygun, işlevsel ve nitelikli çözüm yaratma isteği Büro Simpelt'in tasarımlarında her zaman ön planda olmaktadır. Kontrast, dengenin zıttı bir bir kavram olsa da, projede ön plana çıkarmak istediğimiz elementleri çevreleyen, sınırları belirleyen bir etken olarak kullanılmıştır. Alt kat zemin kaplaması olarak kullandığımız büyük ebatlı seramiklerde renk kontrastı ve dairenin açılı planı, daha sonra üzerine gelecek marangozluk ürünlerinin formlarını belirlemiştir. Formlarda görsel takip önemsenen bir yaklaşım olmuş, bir ürün biterken diğerine üç boyutlu algının akışı, konutun genelinde izlenebilir bir tema haline gelmiştir. Bina formu ve strüktür kaynaklı kullanışsız alanlar, marangozluk ürünlerinde görünmeyen alanlarda gizli depolama alanları yaratmıştır. Yalın, şık ve işlevsel unsurları bir arada barındıran tasarım ilkeleri genelden detaya kadar uzanması hedeflenmiştir.

Mavi Kuş

Emine Merdim Yılmaz — Tue, 02 Apr 2024 09:59:09 EEST

Tasarım Ekibi : Berkay Karatan
Mimarlık Ofisi : 8 Tasarım Mimarlık

8 Tasarım Mimarlık tarafından tasarlanan Mavi Kuş, butik bir otel olarak hizmet ediyor.

Tasarımcılar projeyi şu şekilde anlatıyor:

"Proje alanımız dağlık ve ormanlık bir köy olan Balıkesir ili Gönen ilçesinin Suçıktı köyüdür. Tasarımını ve uygulamasını yaptığımız bu oteli doğal güzelliklere ve yerel kültüre saygılı bir şekilde tasarladık. Buradaki ana amacımız çevre dostu doğal malzemeler ve enerji tasarruflu teknolojiler kullanarak dolgun ailesinin nesiller boyu kullanabileceği bir yaşam alanı oluşturmak ve kurmayı planladıkları vakıf için de bir konaklama faaliyeti sürdürebilecekleri bir yapı inşa etmekti. 11 odası ile hem küçük bir butik otel aynı zamanda da Dolgun ailesi içinde yeterli büyüklükte bir evdi.

Parselimizin girişinden binamıza baktığımızda köyün yapısı ve geleneksel kültürümüzü yansıtmasın dolayı cumba ve geniş saçaklı bir çatı ile taçlandırdık. Arazideki kot farkında da faydalanmak için yapıyı parselin tam ortasında kurguladık. Bu bize yarısı toprağa gömülüde olsa ekstradan, bir cephede gizli bir kat daha kazandırmış oldu. Bodrum katta toprağa gömülü kalan kısımlarda otel için gerekli olacak teknik hacim ve depoları oluşturduk. Açığa çıkan kısımlarda ise personel ve yönetici odalarını konumlandırdık. Zemin katımız da ise karşılama, ofis, ortak salon engelli bireyler için kolay ulaşımla odalar ve mutfak bulunmaktadır. Üst katımızda ise normal konaklama odalarımız bulunmaktadır."

265636

Emine Merdim Yılmaz — Tue, 02 Apr 2024 09:10:33 EEST

Tasarım Ekibi : Barış Kıldiş
Mimarlık Ofisi : INFEKT

INFEKT tarafından tasarlanan yapı, İzmir metropolitan alanının en yoğun kentsel dokuya sahip bölgelerinden biri olan Karşıyaka'da yer alıyor.

Mevcutta bulunan 1960 ruhsat tarihli ve 20 malikli apartman binası 30 Ekim 2020 İzmir Depremi neticesinde hasarlı olarak tespit edilir ve ardından hızlı bir kentsel dönüşüm sürecine girer. Bölgenin geçmişten gelen karakteristik özelliğini oluşturan kararlı ve net konut yerleşimleri günümüzde ekonomik ve periferik sosyal baskı altında olup, mahallede etkisi hissedilen kafa karışıklıklarına yol açmaktadır. Proje alanından bakıldığında, bu durum hem sokak yüzü fasatlara hem de yapılardaki işlevsel tercihlere yansımakta. Öte yandan kentsel dönüşüm projelerinin doğası olarak Yüklenici ve malikler de değişen zaman ve tercihlere ayak uydurmayı istemektedir.

Proje yukarıda bahsedilen bağlamın önayak olmasıyla başlar. Yatay tasarımda hem mevcut malikler hem de olası gelecek kullanıcı potansiyeli ortaya çıkarılmaya çalışılır. Bunlara aynı anda cevap verebilmek için esnek plan şemaları oluşturulur: birbiri içine geçen, gerektiğinde ayrılıp ne zaman istenirse birleşen bir kurgu. İlerledikçe sürekli değişen talepler, yönetmelikler ve piyasa şartlarından oluşan bir kokteyl: Toplam 34 daire için 10 farklı plan şeması.

Bölgeye ve daha genelde 20. yy'ın ikinci yarısında yapılaşan Karşıyaka'ya hakim olan sert modern estetik günümüzde özellikle bina fasatlarında anlamsız malzeme yığınlarına dönüşmekte olup her yerde göz yoran bir örneğini gördüğümüz kafası karışık cepheler geçidi oluşturuyor. Mevzubahis yapıda ise tersine yaklaşılarak sadeleştirme hedeflendi. Doluluk-boşluk, çıkma-çekme hareketlerinin oluşturduğu kompozisyon ile sokak ve kent bazında genelgeçer kakafoniden ayrıksı bir yerde durma hedefi vurgulandı.

Konya Başkanlık Kompleksi

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 21:09:45 EET

Mimarlık Ofisi : Teğet Mimarlık

Konya Başkanlık Kompleksi, şehir merkezinde birbirinden dönem ve biçim olarak farklı iki yapı ile onları bir araya getiren revaklı avludan meydana geliyor.

Konya Başkanlık Kompleksi, şehir merkezinde birbirinden dönem ve biçim olarak farklı iki yapı ile onları bir araya getiren revaklı avludan meydana geliyor. İlk yapı, Birinci Ulusal Mimari dönemin özelliklerini taşıyan, koruma kurulu tarafından tescillenen 1924 tarihli Kız Muallim Mektebi. Mimar Muzaffer tarafından tasarlanmış. İkinci yapı ise, aynı parselde yer alan, 1960'larda inşa edilen modernist spor salonu binası. Mimari bilinmiyor. Zaman içinde etrafı irili ufaklı yapılar ile sarılan bu yapıların şehirle ilişkileri zayıflamış, aralarındaki boşluk yaya hareketini kesintiye uğratan dev bir engele dönüşmüş. Teğet'in ilk adımı kent zeminindeki bu problemi ve altta yatan mekansal potansiyeli tanımlamaktı. Tescilli binanın yanı sıra spor salonun da koruma altına alınarak yeniden işlevlendirildiği ve iki kota yayılarak binaları birbirine ve kent zeminine bağlayan bütüncül bir müdahale önerisi geliştirilerek mekansal olduğu kadar kent ve toplum hafızasında da süreklilik hedeflendi. Şehir zeminini sürekli kılan kamusal bir yeşil alan etrafında restore edilen iki yapı, kültür-sanat, eğitim ve ofis gibi programlarla kullanıma açıldı.

Çatalhöyük Ziyaretçi Merkezi (ÇZM)

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 21:06:26 EET

Mimarlık Ofisi : Teğet Mimarlık

Çatalhöyük Ziyaretçi Merkezi (ÇZM), Teğet Mimarlık tarafından tasarlandı.

Çatalhöyük Ziyaretçi Merkezi (ÇZM), izleri milattan önce 8. yüzyıla dayanan ve bilinen en eski yerleşimlerden Çatalhöyük antik kentinin doğu ve batı höyüklerinin arasına yerleşiyor. Ziyaretçiler için bir giriş ve yürüyüş rotası tayin eden projenin, arkeolojik kalıntıları olduğu kadar kazı evini, ana yaklaşım güzergahı olan araç yolunu ve zamanında höyüklere hayat veren dere yataklarını birbirine bağlı organizmalar olarak kabul eden bütüncül bir yerleşim yaklaşımı var. Ana hedef ÇZM'nin sadece bir sergi binası olarak değil, söz konusu ilişkileri örgütleyen bir omurga olarak çalışması.

ÇZM, üçgen bir avlunun etrafında toplanan üç binadan müteşekkil. Bu yapılar ile onlara bağlı kule, teras ve köprüler, höyüklerin içinde tuttuğu 9.000 yıllık kolektif hafızanın ve kültürel birikimin ağırlığına tezat oluşturacak şekilde, yere olabildiğince az temas eden, hafif ve mütevazı bir sistem ile kuruluyor. Yerel malzemenin ve antik kalıntıların kerpiç olduğu alanda tercih edilen ahşap strüktür ve malzeme, mevcut olanla yarışmıyor, onu taklit etmiyor; aksine etrafıyla incelikli bir tezat yaratıyor.

Sille İlkokulu

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 21:03:39 EET

Mimarlık Ofisi : Teğet Mimarlık

Sille İlkokulu, Teğet Mimarlık tarafından tasarlandı.

Sille İlkokulu, bugün Konya şehir merkezinin 8 km kuzeybatısında bulunan Sille’de, mübadele zamanı neredeyse tamamen terk edilmiş ve dokusunun büyük bir kısmı erişmiş eski bir Rum-Osmanlı köyünde yer alıyor. Okul, aynı arazide, kendinden neredeyse 100 yıl önce var olan eski bir han yapısının izlerini takip ediyor. Onun informal bir rekonstrüksiyonu. Vadi boyunca devam eden derenin doğu kıyısında kalan eğimli bir araziye yerleşiyor. Okulun taş duvarlarla örülen basit ve katı geometrisi ahşap strüktürün esnek yapısı ile serbestleşiyor. Geleneksel ahşap kagir duvarlar irili ufaklı hacimler yaratacak şekilde farklı açıklıklarda diziliyor. Orta avlu zig-zag formunda ahşap bir arkadla sarılıyor. Bu avluya bakan koridorlar öğrenciler için hem bir teneffüs hem de bir hazırlık alanı sağlıyor. Sille İlkokulu, hem tektonik ifadesi hem de kamusal eğitim programı ile yüzyıl başından bu yana eriyen yerel dokunun onarımı için bir adım. Tarihi bir yapıdan referansla günümüz ihtiyaçlarına cevap verecek şekilde, geleneksel ve çağdaş teknikler bir arada kullanılarak tasarlanan bina geçmiş ve bugün arasında bir diyalog kurma hedefini taşıyor.

Casa Botter Sanat ve Tasarım Merkezi

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 20:53:24 EET

Mimarlık Ofisi : İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür Varlıkları Daire Başkanlığı (İBB Miras)

Botter Apartmanı, İBB Miras’ın evrensel koruma ilkelerini temsil eden restorasyon anlayışı doğrultusunda, özgün malzeme ve tekniklerle uygulanan çalışmalarla tepeden tırnağa iyileştiriliyor.

Tarihi, hikâyesi ve ruhuyla Beyoğlu hazinesinin benzersiz parçalarından biri olan Botter Apartmanı, İBB Miras’ın evrensel koruma ilkelerini temsil eden restorasyon anlayışı doğrultusunda, özgün malzeme ve tekniklerle uygulanan çalışmalarla tepeden tırnağa iyileştiriliyor.

Art Nouveau akımının en özgün detaylarıyla bezeli cephesinden göz alan renkli vitraylarına, şehrin ilkleri arasında anılan asansöründen merdiven korkuluklarına, yılların yaşanmışlığını barındıran duvarlarından yer döşemelerine uzanan titiz çalışmalar, tarihî yapıyı zamana ve olası İstanbul depremine karşı güçlendirmekle kalmıyor; yıllar içinde kaybolan ruhunu da ona yeniden kazandırıyor.

Apartmanının zemin katı sergi salonuna, birinci katı ise Cumhuriyet'in 100. yıl coşkusunun nabzını tutan çalışma alanlarına ev sahipliği yapıyor.

Yapının diğer katlarında hız kesmeden devam eden restorasyon süreci tamamlandıktan sonra Casa Botter çatısı altında gösterim merkezi, İBB Miras bünyesinde kurulan İBB Belgesel Film Arşiv Merkezi (DOCIST) konferans salonu, tasarım atölyeleri ve sanatçı ofisleri gibi farklı etkinlik alanları da yer alacak. Botter Apartmanı'nın bahçesindeki ek yapı kafe, müştemilat ise tasarım evi olarak kent sakinlerini ağırlayacak.

Tasarımın, kültür sanatın, birlikte hayal kurup üretmenin gücüyle İstanbul'a ilham veren bir çekim merkezi olması hedeflenen Casa Botter Sanat ve Tasarım Merkezi ile "UNESCO Tasarım Kenti" İstanbul, bir tasarım merkezine daha kavuşacak.

Tarihçesi:

Botter Apartmanı, Beyoğlu ve Galata bölgesindeki apartmanlaşma sürecini yansıtan ve günümüze ulaşan önemli yapılardan biridir.II. Abdülhamid Dönemi'nde sarayın resmi terzisi ve modacısı olan Hollanda uyruklu Jean Botter için yaptırılmıştır. İtalyan Mimar Raimondo D'Aronco tarafından 1901 yılında inşası tamamlanmıştır.Raimondo D'Aronco 1880 yılında Venedik Akademisi'ni mimar olarak bitirdikten sonra 1893 yılında II. Abdülhamit'in davetiyle Ziraat ve Sanayi Sergi-i Umumisi'nin projesinin hazırlanması için İstanbul'a gelmiştir.D'Aronco, 1893- 1909 yılları arasında İstanbul'da yaşamış ve kentte birçok önemli yapıya imza atmıştır.Yapı, kentsel ölçekte art nouveau mimarisinin İstanbul'daki ilk örneğidir.Botter Apartmanı'nın giriş katı modaevi, birinci katı atölye olmak üzere diğer katlar ailenin konutu olarak kullanılmıştır. Apartmanın giriş katında yer alan 'Botter Modaevi' İstanbul'daki ilk modaevi olarak bilinmektedir. Modaevinin caddeye bakan vitrininin döneminde en gözde "haute couture" örneklerinin sergilendiği ipekli abiyelerle donatıldığı bilinmektedir. -Birinci katta yer alan büyük salonda Jean Botter konuklarını kabul ederken, arka odalar yardımcılara ayrılmıştır.Jean Botter'in uzun yıllar, saray halkı ve Osmanlı soyluları için kıyafetler tasarladığı bilinmektedir.1917'de Botter Ailesi, Osmanlı vezirlerinden Nedim Paşa'nın oğlu Mahmut Nedim Bey'e apartmanı satarak Paris'e taşınmıştır.Botter Apartmanı'nın dış cephesindeki eğrisel çizgiler ve çiçek motifli eliptik balkonu, defne ağacı soyutlamaları, gül motifleri, kadın başları, madalyonlar; iç mekanda eliptik merdiven korkuluğu, asansörü, gül motifli vitrayları, aydınlatma öğeleri art nouveau yapılarının genel özelliklerini yansıtmaktadır.

Gebze 23 Nisan Bilim ve Sanat Merkezi

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 20:31:47 EET

Mimarlık Ofisi : Nevzat Sayın Mimarlık Hizmetleri (NSMH)

Nevzat Sayın Mimarlık Hizmetleri tarafından tasarlanan Gebze 23 Nisan Bilim ve Sanat Merkezi, Kocaeli'nde yer alıyor.

Tek ve çok 'basit' bir kuralı var bu okulda öğrenci olabilmenin; IQ 160+ olmak..!

Kendi okullarında olağan öğrenimlerini sürdüren, farklı yaş grubundan öğrenciler bu nitelikleriyle gelebiliyor Bilsem'e ve kendi okullarının olağan öğrenim saatleri dışındaki zamanlarda, araştırma projeleri üzerinde çalışabiliyorlar.

Kendi iç dünyaları zengin ama ortak bir dünya oluşturma becerileri zayıf çocuklar olarak tanımlanmışlardı, konuya ilişkin ilk görüşmelerimizde. Belki de bu yüzden, bir arada olmanın mekânsal ifadesi olarak büyük bir amfi karşılıyor okula giren herkesi... Amfinin en üst kotundaki serbest mekân ve kafeterya güney bahçesine açılıyor ve bu yönde amfi boşluğuna uzanan galeri katında kütüphane yer alıyor. Kuzeydeki en alt kot ise giriş holünün uzantısında bir dağılım alanı ve gerektiğinde sahne. Okula giren herkes, istese de istemese de kendiliğinden sahneye çıkıyor... Bu iki kot birbirine merdivenlerle bağlanınca eğik bir 'agora'yla 'odeon' arasında bir mekâna dönüşüp, güneye doğru yükselerek ortak mekânı oluşturan ve güney bahçesine bağlanan amfi; hem güney pencerelerinden hem de çatı ışıklıklarından aydınlanıyor. Burası ortak mekân; çalışmak, konuşmak, gösteri yapmak, izlemek ve izlenmek için bir 'yer'.

Ekiplerin yoğun çalışma birimleri olan sınıflar, laboratuvarlar ve atölyeler ise agorayı kuzeyden çevreleyen eğrisel bir 'stoa' gibi, günışığının bütün gün değişmediği kuzey cephesinde yer alıyor. Bir yapıyı ısıtmak, soğutmaktan daha kolay ve ucuz olduğu, üstelik ekran ve projeksiyon kullanımında daha az gün ışığına ihtiyacımız olduğu için de özel, küçük, kapalı çalışma alanları kuzeyde; ortak, büyük, açık alanlar ise güneyde yer alıyor. Yapının yataydaki biçimlenişi arsa sınırlarıyla, düşeydeki biçimlenişi ise arazi eğimiyle ilgili. Belki de bu yüzden, programa dayalı mekân organizasyonunun yanı sıra yatay ve düşey doğrultuların izlenmesiyle oluşturulan plan ve kesit bileşkesindeki kütle yerine çok iyi tutunuyor.

Açılış töreninde -yine IQ160+'lar için bir okul olan- TEVİTÖL öğrencilerinin "biz de böyle okul istiyoruz" demelerinden sıradışı öğrenciler için sıradışı bir okul yapmayı becerebildiğimizi düşünüyoruz.

Ilıca Evi

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 20:18:58 EET

Mimarlık Ofisi : Miskavi Architecture Studio (MAS)

Miskavi Architecture Studio (MAS) tarafından tasarlanan Ilıca Evi İzmir, Çeşme'de yer alıyor.

Çeşme'nin Ilıca sahilinde mevcut bir yapı içerisinde, iki katta toplam 135 m2 kapalı alan ile 50 m2 açık alanı kapsayan proje, İstanbul'da yaşayan çocuklu bir ailenin ikinci evi olarak iç ve dış dünyanın birlikte deneyimlenebildiği samimi, işlevsel ve her yaştan bireyin hem kendine özel alanlar keşfedebildiği, hem de tüm ailenin bir arada olma hissini besleyecek bir mekan yaratma isteği ile hayata geçirilmiştir.

Dört mevsim kullanımın öngörüldüğü projenin tasarım yaklaşımının odağında mekansal zenginlik ile kullanıcı ihtiyaçları arasındaki denge yer alır. Giriş kapısından girildiği andan itibaren evin manzaraya dönük geniş, açık bir yaşam alanı hissini muhafaza etmek için mutfak dolapları, misafir tuvaleti ve bakıcı odası gibi ihtiyaçlar dairesel hatlar ile yumuşatılmış bir kütle içerisine yerleştirilerek ferah bir ana mekan kurgusu oluşturulmuş, planın odağında iki katı bir araya getiren bir galeri boşluğu yaratılmıştır. İki katı birbirine bağlayan merdiven kütlesi, altında depo alanları ve önünde merdivenin uzantısı olarak cepheye kadar devam eden bir sedir oturma alanı ile desteklenerek evin çok yönlü kullanımını pekiştiren mimari bir öğe şeklinde tasarlanmıştır. Zemin malzemesi olarak tercih edilen geniş ebatlı kumtaşı, teras alanında da devam ederek iç mekan ve dış mekan arasındaki süreklilik hissinin kuvvetlendirilmesi hedeflenmiştir. Alçak ve modüler birimlerden oluşan oturma grubu isteğe göre yer değiştirilebilen, konforlu ve esnek bir yaşam kurgusu sunarken galeri boşluğunun altında yer alan yemek masası, yerine özgü bir eleman tasarlanarak tüm aileyi bir araya getiren bir buluşma noktası olarak vurgulanmıştır.

Üst katta yer alan yatak odalarıyla ıslak hacimlerde sürgü kapılar ve yüksek bant pencereler vasıtasıyla kullanımda olmadıkları hallerde dış cepheden kat holüne günışığının sızması ve mekansal geçirgenliğin arttırılması hedeflenmiş, ahşap ve mermer gibi doğal malzemeler kullanılarak evin yalın ve sıcak atmosferini destekleyecek bir dil bütünlüğü gözetilmiştir. Dolap ve sabit mobilyalar her odanın kullanıcısının bireysel istekleri doğrultusunda özel olarak tasarlanarak mekanın kullanıcıları ile konforlu bir uyum içerisinde varolabileceği bir kurgu yaratılmıştır. Açık tonlu doğal meşe kaplama, patineli kumtaşı, honlu mermer, keten tekstil öğeler ve gofrato boyalı beyaz metal gibi materyaller tercih edilerek aydınlık, güncel ve abartısız bir atmosfer yaratılmak istenmiş; malzemelerin de evin kullanıcıları ile birlikte yaşayarak karakterli bir şekilde yıllanabileceği uzun vadeli bir yaşam alanı oluşturulmak istenmiştir.

Taş Mektep Yeniden İşlevlendirme Projesi

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 20:11:06 EET

Mimarlık Ofisi : Novos Mimarlık

İBB Miras restorasyon çalışması olan Taş Mektep Yeniden İşlevlendirme Projesi, Novos Mimarlık tarafından tamamlandı.

Taş Mektep Tarihi

İstanbul Adaları'nın en büyüğü olan Büyük Ada, şehre coğrafi olarak yakın olmasına rağmen yerleşim ve yaşam açısından izole olduğu için, zaman zaman sürgün ve sığınak olarak kullanılmış, diğer zamanlarda ise dinlenme, eğlenme ve ilham arayanlar için bir mekân olmuştur. Taş Mektep Büyükada Kadıyoran Caddesi'nde 19. yüzyılın ikinci yarısında, dönemin Rum Ortodoks Patriği Sofronios tarafından inşa ettirilmiştir. Yapının mimarı bilinmemektedir. Sofronios Köşkü olarak da anılan yapı Patrik Sofronios, tarafından uzun süre yazlık konut olarak kullanılmıştır. 1922'de İstanbul Belediyesi tarafından satın alınarak Büyükada'nın ilk resmi Türk okulunun buraya taşınmasıyla Köprülü Mehmed Paşa Numune Mektebi adıyla hizmet vermeye başlamıştır. 1925'te ismi Büyükada İlkokulu'na çevrilen yapı halk arasında Eski Mektep olarak da adlandırılmıştır. 1967'ye dek Büyükada İlkokulu; bu tarihten itibaren ise Büyükada Ortaokulu olarak Büyükadalı öğrencilere hizmet vermeyi sürdürmüştür. 1978-79 öğretim yılında geçirdiği yangın tehlikesi yüzünden boşaltılan yapı 2021 yılında verilen restorasyon kararına kadar kullanılmamıştır. Bu yüklü tarihi ile yapı, Büyükada'nın farklı dönemlerde farklı devletler tarafından farklı amaçlarla kullanılması ile benzer izler taşımaktadır.

Taş Mektep Dönüşüm Projesi ve Mimari Yaklaşımlar

''Konstrüksyonun analitik, duvarın ontolojik açılımı ağır basar. Konstrüksyon tekniğe, duvar kültüre işaret eder. Konstrüksyon şeffaftır, sarihtir, aydınlıktır. Ritim verir. Kendini, işlevini, arkasını saklamaz, gösterir. Yüksüzdür. Tarafsızdır. Geleceğe açılır. Duvar ise ağdalıdır, saklayıcıdır, geçen zamana karşı dirençlidir. Kendisine ve ardına ilişkin imalarla yüklüdür. Müphemdir. Hafızaya, dolayısıyla geçmişe doğru açılır. Unutulmuş olanları üzerinde tutar.'' (Bilgin, 1997, sf. 73).

İhsan Bilgin Fol dergisinin 7.sayısında (Kasım 1997) yayınlanan Nerdeyse Hiç yazısında Almanca duvar (wand) ve elbise (gewand) kelimelerinin akrabalığına dikkat çekerek bir tekstil ve dokuma ile duvar örmenin teorik anlamda benzerliğinin altını çizer. Duvarın, taşla örülen duvarın bir dokuma gibi binayı parçalanamaz bir bütün halinde algılamaya sebep olduğunun altını çizer. Burada bahsettiği bir diğer konu da bunun zanaatla ve dolayısıyla kültür ve hafıza ile ilişki kurma biçimidir. Bu anlatının ışığında Taş Mektep gerçekten günümüze farklı tarihi dönemlerde, farklı kullanma biçimleri ile yıllara dayanarak birçok farklı hikayenin taşınmasını sağlamıştır.

Binaların kullanımının değişmesi, yok edilmesi, korunması veya işlev ve biçim değiştirmesi aktarılan kolektif bellek ile yakından ilişkilidir. Geçmişin izlerini sürmek için bir izlek oluşturmak tarihi yapılar ile iletişim kurulduğunda daha mümkündür. Bu fikir ile Taş Mektep projesinin oluşturulmasında mevcut durumun ve konuya yaklaşma biçiminin bir palimpsest * tekniği gibi izleri sürerek, katmanlara bakarak, bunlara karşı ve bunlarla beraber nasıl pozisyon alınacağına karar vermek mimari tasarımın önemli bir meselesi haline gelmiştir.

Projenin öncelikli kararları oldukça metruk durumda olan tarihi taş yapıyı aslına uygun şekilde hayata döndürmek ve bunu yaparken yeni işlevleri tamamen kamusal kullanıma uygun düzenlemek oldu. Bu mekanın sahip olduğu etkileyici atmosfer ve benzersiz manzarasının Adalılar ve ziyaretçiler için bir çekim merkezi haline gelmesi amaçlandı. Proje giriş katında karşılama alanı, kafeterya, kütüphane ve çalışma alanları ile kurgulandı. Üst katta sergi ve etkinlik alanı konumlanırken, bodrum katta tavan kotu düşüklüğü ile teknik hacimler, mutfak, elektrik odası, çalışan odası çocuk kütüphanesi gibi programlar yerleştirildi.

Yapının bu katları barındıran ana bina dışında okul yapısına dönüştürüldüğünde eklenmiş olan bodrum katta binaya yapışık ek bir bina ve bahçesinde bulunan 3 küçük ayrı yapı bulunmaktadır. Binanın bodrum katında yerleşen bu ek yapı geniş açıklığı ile atölye ve etkinlik (söyleşi, konser vb.) için kurgulandı. Dış mekan yapıları ise kitap evi, kafeterya ve ıslak hacim olarak yapılandı.

Tasarım Kararları- Eski /Yeni Dokular- Bireysel/Çoğul Deneyimler
Yapı Kurgusu- Malzeme ve Tasarım Kararları

Yapının restorasyonu ve yeni programın iç mekanlarda tasarlanması sürecinde verilen temel kararlardan bir tanesi yapının kabuğunda her şeyi orijinal malzemelerine göre restore edilmesi oldu. Bunun yanında yeni işlevler kazandırırken iç mekan kurgusunda ise yeni malzemeler tasarıma eklendi. Buna göre yapı, ek yapılar, bahçe duvarları aslına uygun şekilde örme taş duvarlar, ahşap taşıyıcı karkas, ahşap doğrama ve kapılar, eğimli kiremit çatılar, ahşap parkeler, mermer ve terrazzo merdivenler, ferforje korkuluklar korunarak ve gerekli yerlerde yenilenerek restore edildi. Böylece yapı tarihi kimliğine sadık kalınarak ortaya çıkarıldı.

İç mekan tasarımında gözetilen temel tasarım kararı, yeni mekan işlevlerini ve müdahale edilen kısımları yeni malzemeler ile çerçevelemek oldu. Cephede bulunan rustik ahşap doğramaların aksine iç mekanlarda kapı boşlukları siyah sac minimal pervazlar ile tanımlandı. Mekanın odalara bölünmüş etkisini kırmak için kapı yerleştirilmedi. Mevcut taş duvarlar ve alçı tavanlardan restorasyon sırasında izleri bulunan ve korunabilecek halde olanlar açıkta bırakıldı. Müdahale edilen kısımların korunmuş elemanlardan farkının okunaklı olması amaçlandı. Bunun için yeni müdahale yapılacak duvarlar için güçlendirilmiş dokulu sıva uygulaması gerçekleştirildi. Tavanlarda ise ahşap tavan kaplamaları yapıldı. Bina kabuğunda aslına uygun yenilenen giyotin doğramalar için koyu yeşil bir ton seçildi ve restitüsyonda bulunan kepenkler iptal edildi. Böylece cephe dilinin ve dolu boş ritminin daha okunaklı hale gelmesi amaçlandı. Cephede yalnızca ana giriş kapısı ve bu kapıyı çerçeveleyen eğrisel doğrama iç mekandaki eşikler için seçilen siyah sac pervaz ve kanatlar içerisine yerleşen büyük cam boşluklar ile tasarlandı. Bu sayede cephede yalnızca burada oluşturulan aykırı dil yapıda yeni olanı işaret etmekte ve bu eşik tarihi doku ve yeni kullanım arasında da bir geçişin altını çizmektedir.

Zemin kat programı ise; karşılama bankosu, kafeterya, kütüphane ve çalışma alanı olarak tasarlandı. Burada evin odalı yapısı korundu, yalnızca yüksek kapı açıklıkları kapı eklenmeden sac pervazlar ile tanımlandı. Bu hareket ile mekanlar arası geçişken ve ferah bir duygu yaratılırken, odalı yerleşimin korunması bireysel okuma ve çalışmaya imkan sunan sakin alanlar oluşturdu. Mobilyalarda malzemeler ağırlıklı olarak siyah sac ve siyah ahşap malzemeler ile detaylandırıldı. İnce detaylar, geçirgen tasarımlar ile mevcut dokular öne çıkarıldı. Kafeterya aynı malzeme paleti ile hem kütüphane kullanıcılarına hem de farklı katlarda etkinliklere gelen ziyaretçilere hizmet vermektedir.

Karşılama ve bilgilendirme bankosunun aksında yer alan merdivenler hem bodrum kat hem de üst kata ulaşım sağlamaktadır. Basamaklar orijinal terrazzo malzemesi korunarak bırakıldı. Bununla beraber korkuluk ve küpeşteler de yine çizgisel sac elemanlarla tasarlandı. Üst katta sergi alanı zemin katın odalı bölüntüleri ile kullanılmasının aksine açık mekan olarak tasarlandı. Sergi ve etkinlik alanı olarak planlanan birinci kat dört yönde oda duvarlarının izlerinde yapılan beyaz duvarlar ile mekanı artiküle etmenin yanında geçmiş izleri yeni ve aykırı malzemeler ile yapılandırmayı amaçlıyor. Ahşap çatı taşıyıcı makaslarının tamamen açıkta bırakıldığı bu sergi katında çatı karkası açık bırakarak tavan yüksekliği maksimize edildi. Bununla beraber elektrik, aydınlatma için çatı taşıyıcılarının altında oluşturulan siyah metal grid sistem yine yapıdan ve yapı dilinden koparılarak sergileme alanını hem organize eden hem de elektrik, aydınlatma ihtiyaçları için homojen ikinci bir katman oluşturdu. Sergi katında zemine kaplanan ahşap parke yüzey, klasik dilde olduğu gibi duvar kenarında bitirilerek, süpürgelikle sonlandırılmadı. Bunun yerine zemin sınırları duvardan uzaklaştırılarak duvar izince oluşturulan bordür boşluğu çakılla dolduruldu. Burada yeni kullanım ve malzemenin duvara yapışması ve duvara eklenen süpürgelik imalatlarından kaçınılarak yeni işlev ve imalatların mevcut yapıya zarar vermesinden kaçınıldı. Sergi katı toplanma, söyleşi ve akustik konserlere de ev sahipliği yapabilecek şekilde kurgulandı. Sahiplik yapacağı kültürel etkinliklerle beraber sergi katı küçük Fransız balkonları, ada ve İstanbul Boğazı'nı engelsizce gören yüksek giyotin doğramları ile ziyaretçilere bu etkinlik deneyimlerinin yanında büyük bir manzara deneyimi de sunuyor.

Bodrum kat mevcut kat yüksekliğinin diğer katlara oranla çok düşük olması nedeni ile Çocuk Kütüphanesi ve iki çalışma odası dışında ağırlıkla teknik meselelere ayrıldı. Merdivenin vardığı alandan bir perde sistemi ile ayrılan teknik odalar, kafeterya mutfağı, personel odası, elektrik odası gibi ihtiyaçlara cevap veriyor. Bu katta ahşap tavan sistemi restitüsyon projesine uygun yenilenirken yalnızca çocuk kütüphanesi mahalinde bulunan mevcut mermer döşeme kullanabilir şekilde bulundu. Diğer mahallerde yine mevcutla tezat oluşturacak bir dil seçildi ve zeminlere mikro beton uygulaması yapıldı.

Bu kat holünden dışarı açılan kapı binanın okul kullanımı sırasında yapılmış olan ek yapıya çıkan bir yola çıkmaktadır. Peyzajdan direkt ulaşımın da olduğu bu ara mekanda mevcut iki eski yapı korunarak tuvalete çevrilmiştir. Arazi alanındaki merkez konumu ve bina dışı etkinliklere de kolay hizmet verebileceği düşünülerek bu yapılar ıslak hacimlere ayrıldı.

Ek yapı binası hacim kapasitesi göz önüne alınarak atölye ve etkinlik alanı olarak tasarlandı. Mevcut yapının statik durumunun yetersiz olduğu saptandığı için bu alan mevcut sınırlarına uyularak yeniden inşa edildi. Yapı çelik taşıyıcı sistemi açıkta bırakılarak ve tüm yeni imal edilen tavan ve duvar yüzeylerinde beyaz renkli bitiş, zeminde ise mikro beton uygulaması yapıldı. Böylelikle ana yapı ile öpüşen bu ek yapının yeni olan tüm yüzeyleri sade fakat binadan keskince ayrılan bir hacme dönüştü. Atölye girişinde binanın açılı bitişini de kullanım alanına çevirmek isteyen basamaklı oturma alanı yapıldı. Bu sayede dinleyicili etkinlikler için daha çok kapasite sağlandı.

Dış Mekan- Ek Yapılar ve Peyzaj Kararları

Kadıyoran caddesi üzerinde bulunan Taş Mektep, yerleştiği eğim ve bulunduğu yükseklik itibari ile etkileyici bir İstanbul Boğazı ve Ada manzarasına sahiptir. Bu konumu yapının karakterli ve yüklü dokusuna daha da etkileyici bir deneyim imkanı sağlamaktadır. Bina arazisinin eğimi ve yapının merkezdeki yerleşimi nedeni ile arka bahçe ve ön bahçe farklı kotlara yerleşmektedir. Bu nedenle manzara ve görüş deneyimi farklı olduğu gibi binanın algılanması da ön bahçeden tüm cephenin göründüğü görkemli bir etki yaratırken, arka bahçe kotu üzerinde yalnızca bir kat ve çatı görünür olduğu için bina ile çok daha yakın bir deneyim ilişkisi mümkündür.

Bina ön bahçesi hem binanın görkemini arkasına almakta hem de bu atmosferi güçlendirecek bir kent manzarası sunmaktadır. Kotun bahçe boyunca doğal inişine uyum sağlayarak, yapı önüne amfili bir oturma ve merdiven tasarımı yapılmıştır. Bu sayede En alt kotta bulunan düz zemin sadece bahçe olarak kalmayıp burada konser ve gösterimlerin yapıldığı bir açık hava sineması / tiyatrosuna dönüştürüldü.

Binanın arka bahçesinde yer alan metruk haldeki tekil yapılar ise restitüsyon projesine göre yenilenerek İstanbul Kitapçısı ve kafeteryaya dönüştürüldü. Farklı kotlara oturan bu iki yapı arasına yine farklı kotlarda oturma alanları yapılarak daha sakin olan bu ikinci bahçede deneyim alanları yapıldı. Alt kotta atölye binası olarak yenilenen ek yapı, yeniden yapılandırılırken kullanılabilir teras olarak tasarlandı. Bu diyagonal yapının üstü bank ve oturma alanları ile manzaradan maksimum faydalanabilecek şekilde yerleştirildi.

Tasarım ve müdahale kararları yapının kendi malzeme ve atmosfer dokusunu bozmadan yeni bir işlevlendirme katmanı eklemeye odaklanmıştır. Burada alınan mekânsal müdahale ve malzeme kararları tasarımda ve binanın son halinde önemli rol oynamıştır. Bunun yanında Büyükada'ya yeniden kazandırılan bu yapının kamusal kullanım ve kültür sanat etkinliklerine ev sahipliği yapması için mekan kurgusu mevcut yapının içine olabilecek en iyi şekilde yerleştirilmesi amaçlanmıştır. Bunu yaparken burada iki tip deneyim dikkate alınmıştır. Bunlar biri toplu katılımın olduğu kültürel faaliyetler ve bunların alanları, konser, atölye, film gösterimi ve sergi için kullanılabilecek alanların programda bulunması iken, ikincisi bireysel olarak burayı ziyaret eden, okumaya , çalışmaya gelmiş ziyaretçilere ihtiyaçlarını sağlayabildikleri sakin alanlar oluşturmak oldu.

Bu ikili konfor ve deneyim alanlarını sağlayabilmek için zemin katta mekanlar arasına kapı yerleştirilmeyerek geçişli ve ferah bir mekan duygusu sağlamak amaçlandı. Bununla birlikte oda bölüntülerini korumak çalışma alanlarını daha tanımlı ve izole hale getirdi. Birinci kat tümüyle sergi ve söyleşi/konser etkinliklerine ayrılırken bodrum katta çok daha izole çalışma alanlarını bulmak mümkün. Benzer bir ikili yaklaşım peyzajda da bulunmaktadır. Alt kota yerleşen ön bahçe bir açık hava sineması gibi çalışıp, toplu etkinliklere ev sahipliği yapmaktadır. Buna karşılık üst kota yerleşen arka bahçe binanın arkasında daha saklı ve okumak/ çalışmak isteyen ziyaretçilere daha sakin bir mekan deneyimi sunmaktadır.

Mesa Koz

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 19:59:17 EET

Mimarlık Ofisi : Ergün Mimarlık

Mesa Koz, FSM Köprüsü'nden Kadıköy'e girişte, ticaret ve konut kullanımının iç içe geçtiği Atatürk Bulvarı'nın başlangıcında metropol hayatının grift gereksinimlerine ilişkin güncel ve pratik imkanlar sunan karma kullanımlı bir yüksek yapıdır.

Projede, zeminde ticari birimler, baza kütlesinde ofisler, kulede ise konut ve home-office birimleri karışık olarak yer almaktadır. Bazanın çatısı ise tüm kullanıcıların ortak kullanımına açık, aynı kattaki kapalı spor alanı ve açık havuz le ilişkili bir bahçe olarak tasarlanmıştır. 18.katta Marmara Denizi'ne yönlenen yarı açık ve kapalı ortak alanlar ise kullanıcılar için keyifli bir paylaşım mekanı oluşturmaktadır. Ev ve ofis yaşantısının iç içe girmeye başladığı günümüz koşullarında Mesa Koz'un yapısı, birimleri aile yapılarına (daire büyüklüklerine) ve fonksiyonlarına göre ayrıştırmak yerine, farklı yaşam biçimlerine sahip kullanıcıların karışık bir şekilde barınmasına / çalışmasına imkan sağlar.

Mesa Koz'un içinde bulunduğu parsel, yakın çevresindeki parsellere oranla büyüktür. Bu sebeple, yapı çevresiyle ölçek açısından ilişki kurma amacıyla parçalar halinde ele alınmıştır. Mimari kompozisyon, fonksiyonel olarak birleşik, kütlesel olarak ayrı, ikisi yüksek toplam 7 kütlenin birlikteliğiyle oluşur. Kütleler, merkezi bir avlunun etrafında bir araya gelir, Atatürk Caddesi tarafında Cadde alçak, E-5 otoyolu tarafında yüksek kütleler konumlandırılmıştır. Kütleler arası ayrım malzeme ve doku farkıyla da belirginleştirilmiş ve yapının parçalardan oluşan kurgusu desteklenmiştir.

Adana Sucuzade Kent Meydanı

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 19:54:39 EET

Mimarlık Ofisi : PLUG

2016'da açılan Adana – Seyhan Sucuzade Mahallesi Kentsel Dönüşüm Alanında Kent Meydanı ve Çevresi Kentsel Tasarım ve Mimari Proje Yarışması'nda PLUG Ofis 1.'lik ödülü kazanmıştı. Adana Sucuzade Kent Meydanı projesinin 7 etabından 5'i tamamlandı.

Mimarları projeyi anlatıyor:

Adana Seyhan Sucuzade Kent Meydanı'nın projesi, 2016 yılında ulusal yarışma yöntemiyle elde edilmiş, 2017 yılında ise uygulamasına başlanmıştır. Genellikle boşlukları doldurmak üzerine kurulu inşa etme pratiğinin aksine, kentteki büyük bir doluluğun boşaltılması ve kamusal alan olarak kullanılması motivasyonuyla tersine bir yapma sürecine sahiptir. Zamanla çoğu illegal olarak birbirine eklemlenmiş yapılar bütününden oluşan 34.000 m2'lik dolu bir alanda yaklaşık 19.000 m2'lik bir meydan alanı üretilmiştir.

Mevcut ada izlerinin korunmasıyla başlayan süreç, tüm cadde ve çeperleri tutan bir yapılaşma hattının çevrelediği bir orta boşluk alanının oluşturulmasıyla ilerlemiştir. Açık planlı zemin kat tüm çeperden meydanda üretilen boşluğa sızılmasını sağlamaktadır. Bu sayede hem yeni yapıların ortasında hem de kentsel ölçekte önemli bir boşluk üretilmiştir.

Bu projenin bir diğer önemli katmanı, boşluğu çevreleyen yapıların çeşitliliğidir. Yerinde dönüşüm modeli üzerine kurulan sistemde yerel yönetimin vizyonuyla orada mevcut bulunan dükkan sahipleri ve hak sahiplerinin büyük bir kısmı yeni yapılan ticari alanlarda varlıklarını sürdürmektedirler. Çeper yapıların önemli bir kısmını sosyal donatı yapıları oluşturmaktadır. 7 adadan oluşan projenin yalnızca 3 adası ticari alan olarak düzenlenirken geri kalan adalarda kadın akademisi, kız-erkek öğrenci yurdu, 2 salonlu bir kültür merkezi, sergi mekanları ve meydan bulunmaktadır.

Tüm katlarda devam eden açık koridor sistemleri sıcak fakat oldukça rüzgarlı Adana iklimi için rüzgar koridorlarının oluşmasını sağlamaktadır. Üretilen 2 kat yüksekliğindeki baza tipolojisi ise tüm gün gölge alan oluşturarak kullanıcıların gün boyu alanda yaşayabilmesine imkan sağlamaktadır. Bu noktada proje hem kentsel ölçekte büyük bir boşluğun üretilmesine olanak veren büyük hamleli bir üretimken, hem de coğrafya, iklim koşulları ve bunların yapıya olan etkilerini tartışabildiğimiz ölçekte derinlikli bir içeriğe sahiptir.

Moda İskelesi Yeniden İşlevlendirme Projesi

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 19:12:41 EET

Mimarlık Ofisi : Novos Mimarlık

1916-1917 yıllarında Vedat Tek tarafından tasarlanan ve sonrasında yolcu azlığı sebebiyle hizmetten alınan Moda İskelesi'nin yeniden işlevlendirme projesi Novos Mimarlık tarafından yapıldı.

Tasarımcılar Projeyi Anlatıyor:

Tarih boyunca coğrafi konumu nedeniyle ulaşım yollarının kesişim noktasında yer alan İstanbul, dünyanın her yanından insana hem ticari hem de turistik rotalar üzerinde bir aktarma durağı olur. Asya, Avrupa ve Afrika arasında, dönemin yoğun hareket ağlarının üzerindeki İstanbul'da deniz ulaşımı uluslararası bir değer olduğu kadar, şehir içindeki hareket biçimlerini ve karakterini büyük ölçüde etkilemesi ile yerel bir öneme de sahiptir. İstanbul kıyılarının morfolojik yapısı ve kentlinin denizle iç içe ilişkisi vapur seferlerinin gündelik hayattaki ve şehir içi ulaşımdaki yerini artırır. 1840'lı yıllarda başlayan kent içi deniz ulaşımı yoğunluklu olarak Haliç etrafında şekillenir. İleriki yıllarda Anadolu yakasına doğru büyüyecek olan vapur hatları kentin tarihi ve toplumsal gelişiminin, mekan ve hareket kurgusunun önemli bir unsuru olur.

Öte yandan Boğaziçi üzerinde 19. yüzyıl ortalarına kadar gemilerin yanaşacağı, yolcu ve yük transferi yapacağı iskelelere rastlanmaz. Şirketi-i Hayriye'nin yeni kurulduğu bu yıllarda kıyıya yanaşamayan gemilerin yolcuları ancak kayıklar aracılığı ile karaya ulaştırılır. Yüzyıl başında deniz üzerindeki bu zahmetli ve karmaşık durumun düzeltilmesi için harekete geçilir. Tamamen açık planlanmış ilk iskele ve bekleme alanları Rumeli ve Anadolu kıyılarında yapılmaya başlanır. Seneler içinde iskele sayısı artar, üzerlerindeki bekleme salonları kapalı ve konforlu olacak şekilde planlanır. 1914 yılına gelindiğinde artık kentteki hemen her iskelenin bir de kapalı bekleme salonu bulunur. Bu süreçte mimar Vedat Tek üç farklı iskele projesine imza atar; Haydarpaşa İskelesi, Kadıköy İskelesi ve Moda İskelesi.

1916-1917 yıllarında Vedat Tek tarafından tasarlanan Moda İskelesi, 1986 yılında yolcu sayısının azlığı sebep gösterilerek hizmetten alınır. Aradan geçen 70 yılda ise pek çok farklı işleve ev sahipliği yapar. Esasen iskele olarak planlanan ve inşa edilen yapı, sırasıyla İngiliz Yat Kulübü, sahil gazinosu ve restoran olarak kullanılır. Farklı dönemlerde hem bir altyapı elemanı hem de rekreatif bir mekan olarak kullanılan iskele, özellikle Kadıköy sahil üzerindeki yeri ile, toplum ve kent belleğine simge bir yapı olarak kazınır. Ancak 2015 yılına gelindiğinde iskele tamamen kapatılır. Yakın dönemde yapının tekrar hayata döndürülmesi için çalışmalara başlanır. Hazırlanan restorasyon projesi ve yoğun bir şantiye sürecinden sonra yeniden işlevlendirilmiş Moda İskelesi'nin kapıları İstanbullulara açılır. Bugün yapının hem iskele hem de kitap-kafe ve kütüphane olarak kullanılması önerilir. Geçmişteki işlevsel zenginliğine atıfta bulunan karma programlar ile hem günümüz ihtiyaçlarına cevap verilmesi hem de Kadıköy'ün deniz ulaşımındaki rolünün ve denizle kurduğu ilişkinin güçlendirilmesi hedeflenir.

Moda Caddesi'nin devamı olan ve iskeleye bağlanan yol kamusal bir alan olarak ele alınır. İskelenin bir parçası olarak kabul edilen bu ara mekanda kentsel armatürlerin yerleştirildiği oturma alanları planlanır. Kadıköy sahil şeridi ile iskele arasındaki bu ince uzun iz böylelikle yalnıza vapura yetişmek için hızlıca geçilen bir ulaşım aksı olmaktan çıkıp, rekreatif bir alana ve kentin organik bir uzantısına dönüşür.

Zemin kat kitap-kafe ve çalışma alanı olarak tasarlanır. Kitap-kafenin belirli gün ve saatlerde performans alanı olarak kullanılmasını mümkün kılacak bir altyapı planlanır. Muhdes duvarlar kaldırılarak açık bir plan şeması oluşturulur. Simetrik plana sahip yapının iki kısa kenarına ıslak hacimler ve servis tezgahı yerleştirilir. Kafe ve çalışma alanı bu işlevlerin arasında kalan serbest orta mekanda yer alır. Çok işlevli esnek bir kurguya sahip zemin katta döşeme yeniden ele alınır, bu alana özel mobil kitaplık ve masalar tasarlanır. Hareketli mobilyalar sayesinde yerleşim senaryosu günün o anındaki ihtiyaca göre kolayca dönüştürülebilir. Böylelikle iskelenin bu kısmında hem yolcular için bir bekleme alanı, hem de sanatçı ve seyirciler için potansiyel bir sahne ve seyir alanı oluşturulur.

İskelenin birinci katı, zemin kata göre daha durağan bir karakterdedir. Bu kısımda kütüphane ve çalışma mekanları bulunur. Programın doğası gereği kullanıcıların akustik ve ergonomik konforu ön planda tutulur. Kamusal bir yapı olan iskelede, toplumsal fayda ve eşit kullanım hakkı göz önünde bulundurularak maksimum kapasite hedeflenir. Mevcut asma tavan kaldırılarak hacim genişletilir, teknik ekipmanlara yer açılır.
Toplum ve kent belleğinde izler bırakmış, mimarlık tarihinde kendine önemli bir yer açmış Moda İskelesi'nin cephe kurgusu, malzemeleri ve dokuları restorasyona uygun olarak korunur. Cepheye yalnız temizlik ve onarım işlemleri uygulanır. İç mekanda Vedat Tek'in yarattığı mimari atmosferle ve mevcut tektonik kimlikle ilişki kurabilecek, ahşap, pirinç ve çini gibi sade ancak güçlü malzemeler kullanılır.

Zemin Kat // Kütüphane & Kafe
Farklı programlara ev sahipliği yapan, son olarak restoran işlevi gören iskele yapısına aynı yıllarda eklenmiş ve zemin katı üç mahale ayıran muhdes duvarların, mobilyaların ve teknik ekipmanların kaldırılması ile yenileme çalışmalarına başlanır. Bugün planlandığı şekli ile alternatif senaryolara ve yerleşimlere imkan tanıyacak, esnek ve dönüştürülebilir açık planlı bir hacim oluşturulur. Servis birimleri ve ıslak hacimler mekanın yekpareliğini zedelemeyecek şekilde yapının kısa kenarında toplanır. Zarar gören ahşap asma tavan yapının aslına uygun şekilde yenilenir. Tavandaki ahşap panoların renk ve dokuları ile özgün ahşap doğramalar arasında bir bütünlük sağlanır.

Servis tezgahının arkasında bulunan aynı zamanda yapının kısa kenarı olan pencereli duvar, koyu yeşil seramik karolar ile kaplanarak tek hacimli mekanda derinlik hissi artırılır. Duvar ve doğrama bitişlerinde hem özgün malzeme ve elemanların zarar görmemesi hem de dokular arasında güçlü bir geçiş yapılabilmesi için pirinç detay tasarlanır. Servis tezgahının süpürgeliğinde, tezgah üzerinde yer alan raf sistemlerinde ve aydınlatma taşıyıcılarında da kullanılan pirinç, bağlayıcı bir ara malzeme olarak çalışır. Mobilyalar ve yapısal detaylar arasında tektonik ve görsel bütünlük sağlanır. Ahşap bir gövde üzerine oturan beyaz üzerine yeşil ve kahverengi alacalı terrazzo servis tezgahı sırtını verdiği seramik duvarla ve dört taraftan çevrelendiği ahşap doğramalarla uyum içinde çalışır.

Servis biriminin karşısında, yapının diğer kısa kenarında yer alan iki adet ıslak hacmin girişleri cephe tarafındaki ufak koridorlara bakar. Kapıları, servis tezgahının sırtında olduğu gibi yeşil seramik karo yüzeylere açılır. Bu anlamda zemin kattaki koyu yeşil yüzeyler birer karşılama panosu olarak çalışırlar. İşlev ve malzeme arasında kurulan süreklilik böylelikle bir yönlendirme stratejisine evrilir.

Birinci Kat // Kütüphane
Birinci katta kütüphanenin ana mekanı bulunur. Dört tarafı deniz ile çevrelenmiş mekanın şeffaflığını ahşap çerçeveli cam kapı sistemler ile sağlanır. Bu doğramalara dik yönde yerleştirilen kitaplıklar hem depolama üniteleri hem de ayırıcı elemanlar olarak çalışarak mekanı daha ufak ve tanımlı parçalara bölerler. Böylelikle birbirinden izole edilmiş çeşitli büyüklük ve biçimlerde çalışma alanları oluşturulur. Bu alanlar için tasarlanan üç tip mobilya senaryosu ile birbirinden farklı çalışma atmosferleri yaratılır. Dört kişilik masaların bulunduğu geniş alanlar, manzaraya yönelen iki kişi kapasiteli yarı-özel alanlar ve koltuk-sehpaların yer aldığı rahat alanlar ile kullanıcılara çoktan seçmeli bir mekan sağlanır. Kurgudaki bu çeşitlilik okunaklı bir grid ve simetrik bir plan şeması üzerinde yükselen kütüphaneyi tekdüzelikten kurtarır.

Asma tavan kaldırılarak özgün çatı ortaya çıkarılır ve günümüz ihtiyaçlarına cevap veren elektromekanik ekipmanlar çatının iç hacmine sığdırılır. Siyaha boyanan çelik taşıyıcılar ve teknik aksamlar çatı seviyesinde yekpare bir görüntü sunar. Mekanın ve kitaplıkların aydınlatması taşıyıcıların alt hizasına asılan ray spot armatürler ile sağlanır. İçi siyah boyalı çatının altında, taşıyıcı hizalara yerleştirilen kitaplıklarda antrasit renk tercih edilir. Öte yandan iskelenin dış duvarlarına yaslanan kitaplıklar için özgün doğramalarla uyumlu olacak şekilde ahşap malzeme kullanılır.

Her iki katın zemininde hem iskelenin özgün kimliğini zedelemeyecek hem de kamusal ve yoğun kullanımdan etkilenmeyecek sağlam ve sade bir malzeme olarak mikrobeton kullanılır. Dokuların, malzemelerin ve konstrüksiyonun ön plana çıktığı Yeni Moda İskelesi'nde seçilen bitki ve saksılar ile samimi ve sıcak bir atmosfer yaratılır.

Dış Mekan
Yeniden işlevlendirme projesi kapsamında Moda İskelesi'nin kuruluş amacı da olan iskele işlevini yapmaya devam etmesi hedeflenir. Bunun için gereken altyapılar sağlanır. Kara ile denizi birleştiren ince yürüme yolu tarafında deniz taksi için bir bağlantı noktası oluşturulur. Ön taraftaki teras ise vapur bağlantı alanına uygun olacak şekilde hazırlanır. Söz konusu teras aynı zamanda yoğun vapur seferleri sırasında taşınabilecek hareketli mobilyalardan oluşan bir oturma alanı olarak planlanır. Yapının özgün avlu ve balkonları kitap-kafenin açık alanları olarak ele alınır.

Son olarak, dış mekanda iki tip aydınlatma kullanılır. İlki Vedat Tek yapısının özgün mimari karakterini ön plana çıkaracak, kemer ve kolonların vurgulandığı dış cephe aydınlatması. İkincisi ise Kadıköy sahil hattını iskeleye bağlayan ince uzun yürüme yolunun üzerinde ziyaretçiyi sessizce yapıya yönlendiren ve süreklilik arz eden peyzaj aydınlatması.

Palanga Keçi Korunağı

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 18:56:07 EET

Mimarlık Ofisi : Erginoğlu & Çalışlar Mimarlık

Palanga Keçi Korunağı, Erginoğlu & Çalışlar Mimarlık tarafından tasarlandı.

Palanga Sanat ve Mimarlık Çiftliği (PSMÇ) Türkiye'nin kuzeydoğu kesiminde yer almaktadır, Keçi barınağı da burada bulunur. Keçi Barınağı; PSMÇ'deki keçi fizyolojisi, coğrafi özellikler, yerel iklim,depremsellik gereksinimleri çerçevesinde tasarlanmıştır. Bu projede; derin bir taş temel üzerine, farklı çaplarda iki adet yarım daire planlı sıkıştırılmış toprak duvar kullanılarak depreme yüksek dayanımlı bir yapı tasarlanmıştır. Sürdürülebilir çözümler aramak, mevcut koşullara uyum sağlamak, doğal malzeme kullanmak, geleneksel taş-toprak-kereste işçiliğini yapım tekniği olarak kullanmak, bölgedeki usatlar ile iletişim kurup kolektif bilgi üretmek, akademik taraflar ile koordine olup malzemeleri teste sokmak ve teknikkararları sorgulamak gibi yaklaşımlar ile projelendirme başlatılmıştır. Temeli ve çevresinde ki taş duvarları inşa etmek için horasan adı verilen antik bir teknik yeniden tasarlanmış ve kullanılmıştır. Yapı, 'zero impact construction' ın başarılı bir deneysel örneğidir. Herhangi bir iz ve etki bırakmadan doğaya geri dönme özelliğine sahiptir.

Çatı kaplaması çalı çırpı, jüt ve toprak malzemelerden oluşturulmuştur ve kar yüküne karşı yüksek eğim derecesi ile detaylandırılmıştır. Arkeolojik restorayon tekniği ile su sızdırmayan ve bakım gerektirmeyen bir katman oluşturulmuştur. Karışımın içinde hidrolik kireç, kaymak kireç, perlit kumu, alçı ve kiremit tozu yer almaktadır.

Korunağın üstünü örtecek çatının aşık ve mertekleri yöredeki kavak ağacından elde edilmiştir. Kimyasal işleme maruz bırakılmadan kereste kurutma yöntemi ile kabuklarından temizlenmiş ve strüktürü oluşturacak aşıklara dönüşmek üzere hazır hale getirilmiştir. Ortalama çapları 23 cm olan aşıklar 8 cm çapındaki mertekler ile örtülmüştür. Aşıkların duvarla birleşiminde ise yastık ağaç kirişler kullanılmış ve tellerle birbirine çivilenerek bağlanmışlardır.

Duvarın ana malzemeleri kireç, alçı ve topraktır. Döküm sırasında kuruma süresini uzatmak ve suya dayanımını artırmak için hidrolik kireç, kaymak kireç ve kiremit tozu da eklenmiştir. Merkezde yer alan ve aşıkların oturduğu sıkıştırılmış toprak kolonun, aynı zamanda yüzeyinde açılan statik açıdan dayanımı azaltmayacak çapta boşluklarla mekanda biriken gazın dışarı atılmasını kolaylaştıracak bir baca işlevi görecek şekilde tasarlanmıştır.

Temellerin atılmasının ardından kuzeybatıdan gelen güçlü rüzgarın yavaşlatılıp kontrol altına alınabilmesi için arazide korunak duvarlarının etrafnda eğrisel bir doğrultuda yükselip sönümlenen toprak dolgu ile rüzgar engeli oluşturulmuştur. Taş örgü istinat duvarı arkasına toprak yığılmış ve yığının 1 yıl oturması ve yeşillenmesi beklenmiştir.

Gerekli dayanımı, beton kullanmadan elde edebilmek için taş temelde bağlayıcı olarak çimento içermeyen hidrolik kireç ve horasan harcı karışımı kullanılmıştır. Temel seviyesi 0.00 kotunun 15 cm üstünde bırakılmış ve duvar seviyesi yukarıda tutularak su alması engellenmiştir.

Baruthane

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 18:07:44 EET

Mimarlık Ofisi : Per Se Mimarlık

Baruthane-i Amire olarak bilinen Ataköy Baruthanesi, Per Se Mimarlık tarafından restore edilerek yeniden işlevlendirilmiş ve kentin kullanımına açılmıştır.

Baruthane-i Amire olarak bilinen Ataköy Baruthanesi, Osmanlı İstanbul'unun beşinci, aynı zamanda en büyük ve modern barut fabrikası olarak 1700 senesinde faaliyete alınmıştır. Tesis III. Selim döneminde yenilenmiş, Hünkar Köşkü gibi eklemelerle genişletilmiştir. Cumhuriyet döneminde Askeri Fabrikalar İdaresi'ne geçen Baruthane, 1955 senesindeyse Makina ve Kimya Endüstrisi Kurumu'na devredilmiştir. Devirden iki sene sonra çevresinde Ataköy blokları yükselmeye başlamış olan yerleşke, 1972 senesinde bölgenin değişen ihtiyaçlarına uygun şekilde Ataköy Turistik Tesisleri'nin işletmesine verilmiştir.

Baruthane yerleşkesinden günümüze dört adet dikdörtgen planlı yapı, çeşme ve III. Selim tarafından seyir ve dinlenme köşkü olarak yaptırılmış olan Hünkar Köşkü kalmıştır. Halihazırda Millet Bahçesi'nin kuzeydoğu köşesinde yer alan ve dört adet yapıyı barındıran 324 yaşındaki endüstri tesisi, restore edilerek yeniden işlevlendirilmiş ve kentin kullanımına açılmıştır.

Restorasyon projesi kapsamında dört adet yapının çevrelediği avlunun geometrik merkezine bir pavilyon yapısı önerilmiştir. Söz konusu pavilyon gerek otopark, gerekse Millet Bahçesi tarafından avluya giren kullanıcıları kendine çekecek, ardından da bir tür merkezkaç kuvveti ile yeniden işlevlendirilmiş tarihi yapılara dağıtacak bir odak noktası olarak düşünülmüştür. Bahsi geçen merkezkaç kuvveti, yapının çevresini dönerek çatıya ulaşan bir rampa vasıtasıyla da cisimleşmektedir. Söz konusu çatıdan Hünkar Köşkü ve Marmara Denizi seyredilebilmekte, bu da ziyaretçilerin içinde bulundukları bağlama dair algılarını kuvvetlendirmektedir. Kafe olarak düşünülmüş yapıda farklı açık, yarı açık ve kapalı mekan kullanımlarına imkan verilmiş olması, pavilyonun değişken iklim koşullarında kullanılabilmesini de olanaklı kılmıştır.

Yerleşkenin güneydoğu köşesinde yer alan 1 numaralı yapı kütüphane olarak işlevlendirilmiştir. Yapıda zemin kat ortak çalışma alanı olarak değerlendirilmiş, bir köprü vasıtasıyla birbirine bağlanan iki özelleştirilmiş çalışma alanından oluşan bir de asma kat ilave edilmiştir. Güneybatı köşesindeki 2 numaralı yapı sergi alanı olarak düşünülmüştür. Diğer yapılardan farklı olarak bu yapı özgün bir ahşap döşemeye sahiptir. Söz konusu döşeme muhafaza edilmiş, altında, taşıyıcı ayakların çevresini turlayan bir yürüyüş güzergahı oluşturulmuştur. Kuzeybatı köşesindeki 3 numaralı yapı ise sahne olarak işlevlendirilmiştir. Teleskopik tribünler sayesinde istenildiği zaman amfi düzeninde, istenildiği zamansa düzayak bir kullanım mümkün olacaktır. Son olarak, kuzeydoğu köşesindeki yapı çok amaçlı salon olarak değerlendirilmiştir. Rauf Orbay Caddesi tarafından işleyen kapı, sonradan eklenmiş olmasına karşın korunmuş, mekanın üst ve alt kotları bir merdiven vasıtasıyla birbirine bağlanmıştır. 4 numaralı yapıda, diğer üç yapıdan farklı olarak hacmi örten tuğla tonoz günümüze ulaşmamış, yerini demir konstrüksiyon bir çatı strüktürüne bırakmıştır. Yapıya yeni bir tonoz örülmesi yerine, strüktürün yenilenmesi önerilmiştir.

Baruthane yerleşkesinde yapılar kadar avlu da önem taşımaktadır. Merkezdeki pavilyonun alt bölümlere ayırdığı avlu, yapıların girişleriyle bahçe kapılarını birbirine bağlayan yürüyüş yollarından oluşan bir dolaşım ağı ile sarmalanmıştır. Pavilyon girişini karşılayan bölüm bir meydan olarak düşünülmüş, kalabalık ziyaretçi gruplarının toplanabileceği bir açıklık işlevi kazanmıştır. Yerleşkenin kuzeyinde kalan bölüm ise açık etkinlik alanı olarak düzenlenmiştir. Avluya serpiştirilmiş heykeller, açık alan deneyimini daha da zenginleştirmektedir.

Baruthane restorasyonunda eskiyle yeninin ayrışmasına özellikle dikkat edilmiştir. Bu doğrultuda gerek merkezdeki pavilyonda, gerek yapılara eklenen giriş saçaklarında, gerek Millet Bahçesi tarafındaki avlu kapısının tamamlamasında, gerekse iç mekanlardaki asma katlarda çelik strüktür kullanımına gidilmiştir. Söz konusu strüktür, istenildiği durumlarda, aralıklı şekilde monte edilmiş ahşap lataların oluşturduğu yüzeylerle sarmalanmış; yarı geçirgen mahiyetteki bu yüzeyler, Baruthane'nin geçirimsiz taş duvarlarından farklılaşan, belli belirsiz bir sınır çizse de mekanı bölmeyen düzlemler oluşturmuştur.

Miboso Wellbeing

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 18:00:40 EET

Mimarlık Ofisi : Acararch

Acararch tarafından tasarlanan yoga ve meditasyon alanı, çalışma alanları, toplantı alanı ve ortak alanlardan oluşan merkez ofislerinde sakin, samimi ve minimal bir tasarım dili kullanılarak kullanıcıya ferah ve rahat bir atmosfer sunmak hedeflendi.

İstanbul'da kurulan Miboso'nun mottosu "modern kadının içindeki gücü bulmasına yardımcı olacak bütünsel bir rehber". Kadim şifa ve yaşam öğretilerini, ruh sağlığının ön planda olduğu çağdaş bir yaklaşım ile geniş kitlelerle buluşturma tutkusuyla yaratılan çok yönlü bir yaşam platformu olan Miboso bir kadın kuruluşu olarak hayatına dokunduğu kişileri kendi potansiyellerine ve en iyi yaşamlarına kavuşturmayı amaçlıyor.

Acararch tarafından tasarlanan yoga ve meditasyon alanı, çalışma alanları, toplantı alanı ve ortak alanlardan oluşan merkez ofislerinde sakin, samimi ve minimal bir tasarım dili kullanılarak kullanıcıya ferah ve rahat bir atmosfer sunmak hedeflendi. Bu doğrultuda geçirgen sınırlar kullanılarak bütünsel bir mekan yaratıldı.

Kullanılan geçirgen sınırlar hemen hemen mekanın tamamının ortak alan olmasını sağlarken gerekli durumlarda kişisel alan oluşturmak için yoga odası, akademi odası ve çalışma alanı gibi alanlarda perdeler kullanıldı. Plaza hissiyatını kırmak amacıyla kullanılan pencere önü lamellerin oluşturduğu ışık/gölge oyunları yaşayan ve dönüşen bir mekan hissi yaratırken kullanıcının dış dünyadan soyutlanmasını sağladı.
Benzer tonlarda seçilen sakin renkler, yumuşak kumaşlar ve kavisli formlarla istenilen ferah ve sakin atmosfer sağlandı. Girişten itibaren kesintisiz devam eden kavisli duvar mekansal sürekliliği kuvvetlendirdi ve bu duvar içinde oluşturulan renkli nişlerle kitchenette ve cafe alanı gibi fonksiyonel alanlar yaratıldı.

Mekanın merkezinde konumlandırılan yuvarlak büyük koltuklu oturma alanı eğitim öncesi ve sonrasında kullanıcıların bir araya gelip rahatça vakit geçirip birarada olabilecekleri ana alan olarak tasarlandı. Ara bölücü elemanların mümkün olduğunca az kullanılmasıyla gerektiğinde aktivite alanı olarak da kullanılabilecek büyük ferah bir ana alan yaratıldı.

Balçova Cemevi

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 17:47:28 EET

Tasarım Ekibi : Nevzat Sayın
Mimarlık Ofisi : Nevzat Sayın Mimarlık Hizmetleri (NSMH)

Balçova Cemevi, Nevzat Sayın Mimarlık Hizmetleri (NSMH) tarafından tasarlandı.

Türkiye coğrafyasında saklı, gizli yaşamaya çalışan Aleviler'in ibadet mekânı olan cemevleri kütle etkisi olarak cemevi olduğuna dair bir işaret taşımazdı. Ancak kütle okunaksız olsa bile iç mekan kurgusunun kendine has belirgin nitelikleri vardı. "Tütekli Tavan"* denilen bindirmeli piramidal çatı örtüsü başka tür yapılarda da olsa bile cemevlerinin karakteristik örtü sistemi olarak kabul edilir ve dışarıdan görünmeyecek şekilde diğer yapılar gibi iki ya da dört eğimli bir çatıyla örtülürdü. Kırsal kesimden şehirlere doğru, 1950'lerde başlayan göçlerle şehirlere gelen Aleviler için köyde gelenek içinde sürdürülen ve Alevi olmayanlara kapalı olan bu geleneksel ibadet mekânları, yeni koşullar içinde, okunaklı bir biçimde şehirlerde nasıl inşa edilmeliydi? Malatya'nın Onar Köyü'nde, 13.y.y.'dan kalan Büyük Ocak Cemevi yapısı ilham perimiz oldu; içi bu olan bir yapının -eğer olabilseydi- bu içi okunaklı bir biçimde ifade edecek dışı nasıl olurdu sorusuyla başladık. Tütekli tavanın piramidal formunu belirgin bir biçimde taşıyan dört eğimli kesik piramit hem Aleviler için önemli olan "dört kapı" kavramını hem de kapalılığı nedeniyle duvarlarında pencere açamadığımız "meydan"a tepeden giren ışıkla gökyüzü bağlantısını işaret ettiği için kütleyi aradığımız biçime dönüştürdü. Kütüphane ve Aşevi de planlarından gelen farklı ölçü ve biçimlerle olsa da yine tepelerinde gökyüzü olacak şekilde kesik piramitlerle örtüldü. Bütün bu birimleri birbirine bağlayan, yola tamamen kapalı, parka doğru istendiğinde açılabilen iç avlu, dönerek yapılan Alevi semahının dairesel formundan yola çıkarak biçimlendirildi. Alevilerin genel tanımlayıcı sıfatlarından biri olan ve Alevi olmayanlarca zaman zaman negatif yüklemeli olarak da kullanılan Kızılbaşlık ise inadına kızıl bir yapı yapmamızın nedeni oldu. Derdimiz gelenek üretmek değil, geleneğe tutunarak yeni bir şey yapmaktı ve şimdi, bütün bu basit, yalın akıl yürütmelerle elde ettiğimiz yapı geleneksel izlekler üzerine kurulu olsa da şimdinin bir yapısı olmasının yanı sıra zamansız bir yapı olma niteliğini taşıyor gibi görünüyor.

Arçelik Content Studio

Emine Merdim Yılmaz — Sat, 30 Mar 2024 16:42:17 EET

Tasarım Ekibi : Zafer Karoğlu,Esen Akyar Karoğlu
Mimarlık Ofisi : Iglo Architects

Arçelik Content Studio, kurumun sürdürülebilirlik ilkelerine uygun olarak, Çayırova kampüsü içerisinde bulunan eski bir bakım binasından dönüştürülerek tasarlandı.

Koç Grubunun bünyesindeki markaların reklam ve tanıtım ihtiyaçlarına inhouse çözümler üretebilmek amacıyla oluşturulan Arçelik Content Studio, kurumun sürdürülebilirlik ilkelerine uygun olarak, Çayırova kampüsü içerisinde bulunan eski bir bakım binasından dönüştürülerek tasarlandı. Kampüsün depolarında bulunan atık çelik malzemeler, kafesler ve kullanılabilir durumdaki tüm diğer materyaller tespit edilerek stüdyonun ihtiyaçlarına uygun şekilde plan çözümlerine adapte edildi. Böylece mümkün olduğunca geri dönüştürülmüş malzemelerin kullanımıyla ana kriter olan sürdürülebilirlik prensibine uygun hareket edilerek örnek bir tasarım ve uygulama gerçekleştirilmiş oldu.

Platolar tasarlanırken; farklı fotoğraf ve video çekimlerine yönelik ihtiyaçları karşılayabilecek şekilde, 1200 metrekarelik bu yapının çekimler için gelecek yerli/yabancı ekipler, oyuncular ve set kadrolarının ihtiyacı olan ideal alanların oluşturulması ve ofis çalışanlarının firma standartlarına uygun şartlarda çalışabilmeleri önemsendi. Teknik donanımlar ve dekor malzemeleri için ulaşımı kolay depolar, yoğun kullanılacak teknolojik altyapılar için teknik alanlar, araç girişine olanak verecek geniş mekanlar programda yer aldı. Sosyalleşme ve yemek alanları, ıslak hacimler, makyaj odaları ve geçici kullanıcılara çalışabilecekleri ofis şartları sağlanması keyifli çalışılabilecek mekanların elde edilmesine dikkat edildi. Aynı anda üç markanın sabit dekorlarının olabileceği, ayrıca serbest çekimler de yapılabilecek esnek platolar tasarlandı.

Yapı, mevcut çelik makasları ve çatısı güçlendirilerek yenilenirken, duvarlar ve zeminler akustik ihtiyaçlara uygun şekilde yeniden tasarlandı. Farklı çekim senaryolarına göre uyarlanabilen çok fonksiyonlu ve dönüştürülebilir platolar oluşturuldu. Yapı cephesi; malzeme depoları, teknik alan ve misafir girişlerini dış şartlardan ve binanın önündeki yolun hareketli trafiğinden korunacak şekilde geriye çekilerek davet ederken; dış ünite ve istenmeyen detayların maskelendiği çift yüz kafes çerçeveler kullanıldı.

Markanın kurumsal kimliğine uygun nitelikte yenilenen cephe tasarımında yine geri dönüştürülmüş malzemelere yer verilirken sanayi yapısına çağdaş bir görünüm kazandırılmış oldu. Kullanılan tüm ses ve aydınlatma sistemlerinin enerji tasarrufu sağlayacak şekilde seçilmeleri yapının karbon ayak izini azaltan uygulamalardan bir diğeri oldu.

Arçelik Content Studio, grubun reklam giderlerinde önemli bir tasarruf sağlamasının yanı sıra, kurumsal sürdürülebilirlik hedeflerine de katkıda bulunan, çevreye duyarlı bir uygulama örneği olarak değer görüyor. Geri dönüşüm ve yeniden kullanım yoluyla yapı üretiminde kaynak tasarrufunun ve atık miktarının azaltılmasının mümkün olabileceğini kanıtlayan bu proje, kurumlara sürdürülebilirlik ilkelerinin ticari bir ortamda nasıl başarıyla uygulanabileceğini gösteren bir ilham kaynağı niteliği taşıyor.