Ünikonut Yerleşimi

Çevredeki yapılaşmanın bütüncül bir kentsel tasarım planına bağlı olarak değil, birbirleri ile ilişkileri kopuk, çepeçevre araç yolları ile kuşatılmış, bölünmüş alanlar üzerinde gerçekleşmesinden dolayı, çevrenin kentsel dış mekân yaşantısı anlamında olumsuz bir biçimde yapılaşmakta olduğu açıktır. Bu nedenle tasarım, yapı kütleleri ve dış mekânlardan oluşan bir bütün olarak, kendi yaşam çevresini oluşturacak biçimde içe dönük olarak kurgulanmıştır. Yapı grupları tarafından mekânsal olarak tanımlanıp, farklı işlevsel unsurlarla zenginleştirilen "orta avlu", tasarımın temel öğesidir. Üç yanı yapı grupları ile sınırlanan avlu tek bir yönde, yakın çevrenin tek kültürel ve doğal değeri olan sit alanı görünümüne açılmaktadır. Diğer yapı türlerinden farklı olarak, bir konut yerleşiminin belirleyici ve ayırıcı özelliği, algılama ve kullanım bağlamlarında daha uzun süreler içermesidir. Bu önemli özellik gözetilerek tasarımda "orta avlu"ya kendi düzleminden kullanımda ve konutlardan algılamada, bir defada bitmeyen, sürprizli, keşfe açık, zamansal çeşitlilikler barındıran bir kimlik kazandırılmaya çalışılmıştır.