Dokuz Eylül Üniversitesi Tınaztepe Yerleşkesi Doğu Kapısı

Mimarları projeyi anlatıyor:

Yapı, Dokuz Eylül Üniversitesi Yerleşkesinin doğu yönündeki alternatif araç yaklaşımı için tasarlanan giriş kapısı olarak anılır.  Çevresi ve bağlamı ile ilişkisi, teşkil ettiği sınır hattında bir eşik olma özelliğinden öteye gitmez. ‘Üniversite’, ‘bilim’, ‘eğitim’ vb. gibi kavramlarla doğrudan ya da dolaylı herhangi bir ilişki kurmaz, dahası, biçimsel ve sembolik olarak düzeysiz-zorlama kimlik arayışlarına oldukça mesafelidir.

Dolayısıyla yapı; son dönemde ülke genelinde gözlenen üniversite sayısındaki niceliksel artışa ve buna bağlı olarak artan benzer yapı üretimlerinin yerleşikleşen durumuna bakıldığında; normal şartlarda mimarlık üretimi içerisinde ‘olağan’ olarak nitelenmesi gereken tavrıyla; yerleşikleşen suni durumda ne yazık ki marjinal tarafta kalır.  Buna bağlı olarak değinilen yerleşik ‘suni’ üretimlerin mimarlık dışı çevrelerde yarattığı beğeni kalıpları çerçevesinde ‘halen bitmemiş’ olarak ifade edilebilen yapı, ‘bitmiştir’…

Yapı; malzeme, strüktür, kütle ve hacim kurgusu ile salt tektonik bir mimari temsili ifade eder ve 60 m2 kapalı alan, 180 m2 yarı açık alan, 800 m2 lik açık alan düzenlemesinden oluşan bir bütündür. Brüt beton olarak inşa edilen yapıda 25 metrelik saçak; betonarme algısı, kesit boyutları ve bu strüktürel gerçekliğinin kiriş ve boşluk etkileşimiyle yarattığı durum ile baskın bir karaktere sahiptir. Yataydaki bu ifade düşeyde bir uçta kütle, diğer uçta ise parçalı perdeler ile desteklenerek, strüktür, mekan, malzeme ve form etkileşimi sonucu boşluğu kapsayan hacim var olur.